"Οι τζαμπατζήδες και οι άλλοι..."!!!!

Πόσο ηλίθια μπορεί να είναι μία μορφωμένη κυρία του δήθεν ποιοτικού ευπώλητου;
Πόσο ηλίθιοι μπορούν να είναι οι διάσημοι - "προοδευτικοί" φίλοι των ηλιθίων;
Πόσο ηλίθιοι μπορεί να είστε κι εσείς που εξακολουθείτε να ψηφίζετε ηλίθιους, κλέφτες και απατεώνες;
Πιστεύω τελικά πως δεν είναι καθόλου ηλίθιοι οι συγκεκριμένοι τύποι! Είναι απλώς περιθωριακά όντα ενός αρρωστημένου προσκηνίου, όντα  που δεν έχουν την παραμικρή επαφή με την σημερινή ελλαδική πραγματικότητα!
Έχουν μπει οι μάγκες σε λεωφορείο;
Τους λένε κάτι οι λέξεις μετρό, τραμ...
Έχουν περάσει από μια λαϊκή αγορά στο τελείωμά της;
Έχουν δει ανθρώπους να τρώνε από τα αποφάγια των εστιατορίων;
Κι εσείς βρε προβεβλημένα χαμερπή όντα μιας σάπιας διανόησης, τολμάτε να μιλάτε για τζαμπατζήδες και μάλιστα να βρίσκετε και υποστηρικτές των λεγομένων σας;
Και λέτε πως είστε και άνθρωποι του πνεύματος!
Δηλώνω για μια ακόμα φορά λαϊκιστής και γράφω στα παλιά μου τα παπούτσια όλες τις αντιδράσεις σας...
Τα λόγια μου δεν είναι φαρμάκι ηλίθια ζώα...
Φαρμάκι τα βλέπετε εσείς, γιατί αυτά που λέω σας ξεβολεύουν από τον θρόνο σας!
Σας φτύνω κατάμουτρα με αυτά που λέω και γράφω δεξιά και αριστερά και δεν τολμάτε να πείτε μία κουβέντα!
Το όπλο είναι ο λόγος μου, ένας λόγος που δεν χρωστά σε κανένα πολιτικό κόμμα και δεν κρέμεται από κανέναν εκδότη...
Με μια λέξη... σε κανέναν δεν χρωστώ δεκάρα και μπορώ να μιλώ ελεύθερα!
Μπορούσα να διαγράψω κάποια επίθετα από τα λόγια μου, αλλά δεν το θέλω! Επιθυμώ να σας χαρακτηρίσω με τα συγκεκριμένα επίθετα, επειδή το κερδίσατε επάξια!
Πριν από δύο εβδομάδες μια φίλη μου πιάστηκε στο μετρό με εισιτήριο που είχε χτυπηθεί δύο φορές!
Τζαμπατζού λοιπόν και η κυρία;
 Η γυναίκα δεν έβλεπε καλά και χτύπησε ένα παλιό εισιτήριο...
Στην τσάντα της είχε πολλά εισιτήρια και νόμιζε πως δεν υπήρχε ανάμεσά τους κάποιο χρησιμοποιημένο.
Το λάθος για σας δεν μπορεί να είναι ανθρώπινο;
Δεν φοράτε εσείς τα γυαλάκια εκείνα που είναι φτιαγμένα για να βλέπεις καλύτερα κοντά;
Με άλλα πράγματα θα φτιάχνεστε εσείς! 
Δεν αρνήθηκε να πληρώσει το πρόστιμο η γυναίκα!
Ο ελεγκτής όμως της φέρθηκε με τον χειρότερο τρόπο, φώναζε και την απειλούσε, όταν εκείνη προσπαθούσε να του εξηγήσει...
Θα την πήγαινε στο τμήμα...
Κι αφού ο άλλος δεν αρνείται να σου πληρώσει το πρόστιμο ρε μπάρμπα, δε σταματά εκεί η όλη ιστορία;
Θα σας μεταφέρω τα λόγια που είπα στον γιο μου ο οποίος κυκλοφορεί με λεωφορείο και είναι και  αφηρημένος λόγω της εφηβείας του!
Κι αυτά τα λόγια τα λέω και σε όλα τα παιδιά του κόσμου!
Αν γίνει κάποιος έλεγχος μέσα στο λεωφορείο κι εσύ έχεις χάσει τι εισιτήριό σου, θα τους πεις να σε πάνε στο αστυνομικό τμήμα!
Θα φοβηθούμε εμείς να πάμε στο αστυνομικό τμήμα που δεν έχουμε κάνει και τίποτα και δεν θα φοβούνται οι κλέφτες και οι κάθε λογής αλήτες;
Να σε πάει στο τμήμα και να περιμένεις...
Πάρε με τηλέφωνο κι εγώ θα έρθω να σε πάρω!
Δεν είναι ντροπή κάποιος που βρίσκεται στην εφηβεία κι έχει τα μυαλά πάνω από το κεφάλι του να έχει χάσει το εισιτήριό του...
Δεν είναι ντροπή σε τόσο δύσκολα χρόνια κάποιος να μην έχει τα χρήματα για ένα εισιτήριο!
Αυτούς που δεν πλήρωναν τα διόδια στις εθνικές οδούς τους οδηγούσαν στο αστυνομικό τμήμα;
Αυτούς που χρωστάνε στην εφορία;
Αυτούς με το χρηματιστήριο...
Βαριέμαι να σας αναφέρω όλους για να μην γίνω γραφικός!
Η αντίσταση στο οτιδήποτε μας ρουφά το αίμα δεν είναι ντροπή!
Και το αίμα μάς το πίνει ο νεποτισμός, η αναξιοκρατία, τα οργανωμένα συμφέροντα, το παρακράτος που έχει χτιστεί πάνω σε ένα κράτος, οι μίζες...
Ένας νεαρός έχασε την ζωή του και κάποια ζώα εξακολουθούν να κάνουν πνεύμα...
Ξέρετε τι πιστεύουν για σας, κυρίες και κύριοι;
Σε κάποιες μέρες το όλο θέμα θα έχει ξεχαστεί, όπως ξεχαστήκανε και τόσα άλλα!
Θα βρεθεί κάτι άλλο και θα αποπροσανατολίσουν τον κόσμο για μια ακόμα φορά!
Αν ήταν βρε ζώα της ψευτοκουλτούρας το παιδί σας αυτό που πήδηξε από το τρόλεϊ τότε τι θα λέγατε;
Κάνω μια ευχή σε όλους μας που ίσως σας φανεί περίεργη!
Να βουλιάξουμε στην οικονομική κρίση όλοι μας και πρώτος και καλύτερος εγώ!
Να μην έχουμε να πληρώσουμε τους λογαριασμούς, να μας πάρουν οι τράπεζες τα σπίτια μας, να μην έχουμε να δώσουμε ένα χαρτζιλίκι στα παιδιά μας...
Να μην έχουμε να φάμε!
Τότε θα ξυπνήσουμε, κυρίες και κύριοι!
Τότε θα καταλάβουμε τι είναι να μην έχει ένα παιδί στην τσέπη του το ένα και σαράντα...
Να μην έχει να πιει έναν καφέ με το κορίτσι του!
Τότε θα βγούμε όλοι στους δρόμους για να διαμαρτυρηθούμε!
Πρέπει να περιμένουμε να φτάσουμε σε τούτο το έσχατο σημείο;

Να τα χάσουμε όλα τα υπάρχοντά μας λοιπόν και του χρόνου τέτοια μέρα να είμαστε όλοι μας ακόμα χειρότερα...
Το εύχομαι μέσα από την καρδιά μου σε όλους μας!