Γ και Δ... Θεματικές βδομάδες!!!


Γ: Πώς είστε;
Δ: Γυρνώ μέσα στους κύκλους μου και προσπαθώ να ξεμουδιάσω.
Γ: Ποιο το χρώμα του τελευταίου;
Δ: Είναι νωρίς για να σου το αποκαλύψω...
Γ: Πορτοκαλί;
Δ: Θυμάμαι παλιά... τις ναυτικές εβδομάδες.
Γ: Στην Καβάλα;
Δ: Ναι. Μιλάμε για τόσο παλιά!
Γ: Για λέγε...
Δ: Μια ολόκληρη βδομάδα... το ίδιο θέμα!
Γ: Τα ναυτικά;
Δ: Σταμάτα να με κοροϊδεύεις. Σκέπτομαι τις θεματικές εβδομάδες κάποιων ανθρώπων... του διαδικτύου.
Γ: Τους θεματικούς μήνες τούς προσπέρασες σκόπιμα ή τους αφήνεις για μετά;
Δ: Μη μιλήσεις καθόλου για θεματικά χρόνια. Μερικοί δύστυχοι... βαριούνται να αλλάζουν θέμα... και βαλτώνουν.
Γ: Γίνεσαι σκληρός.
Δ: Μη με προκαλείς.
Γ: Μένω λοιπόν στις θεματικές βδομάδες. Παραδείγματα, παρακαλώ!
Δ: Θέλεις να γνωρίσεις συγγραφέα στο facebook;
Γ: Όχι.
Δ: Αν ήθελες... για αρχή θα του αφιέρωνες μόνο μια βδομάδα. Και όχι μόνο συγγραφέα... Και ηθοποιό και τραγουδιστή και μοντέλο και... ραδιοφωνικό παραγωγό, αρθρογράφο - συντάκτη...
Γ: Και τι θα έκανα, αγαπητέ;
Δ: Θα παρακολουθούσες τις κοινοποιήσεις του και θα έλεγες πως σου αρέσουν. Θα έστελνες και κάποιο ευγενικό μήνυμα στο imbox.
Γ: Τι είναι αυτό;
Δ: Είσαι και άσχετος!
Γ: Κι αν μέναμε στην ίδια πόλη... θα έβλεπα σε ποιες εκδηλώσεις θα πάει... και θα πήγαινα να τον συναντήσω και από κοντά;
Δ: Βιάζεσαι. Αυτό... αν είσαι τυχερός μπορεί να γίνει την έκτη ή την έβδομη μέρα.
Γ: Όλα με πρόγραμμα!
Δ: Οι άνθρωποι αρέσκονται στις κολακείες.
Γ: Εσύ;
Δ: Εγώ δεν είμαι άνθρωπος;
Γ: Το ζητάει ο οργανισμός σου το δούλεμα... Τις άλλες μέρες τι θα κάνω;
Δ: Θα τον μελετήσεις! Θα δεις τους φίλους του, τι του αρέσει, τι μουσική ακούει, ποιες ταινίες...
Γ: Διατριβή θα κάνω;
Δ: Τα λόγια σου οφείλουν να φέρουν στα αυτιά του το χειροκρότημα.
Γ: Κι αν νομίσει πως τον δουλεύω;
Δ: Ποιος γράφει... και πιστεύει πως γράφει άσχημα, ποιος τραγουδά και...
Γ: Μπήκα στο νόημα!
Δ: Κι αυτές οι σχέσεις πες πως εξελίσσονται. Θα έχουν κάποτε... εκτίμηση, αγάπη...
Γ: Παράτα τις φιλοσοφίες σου!
Δ: Οι θεματικές βδομάδες που μου αφιέρωσαν δεν κράτησαν πολύ!
Γ: Το λες σαν να λυπάσαι.
Δ: Στη δεύτερη μέρα ο άλλος ψάχνει για άλλο προφίλ...
Γ: Γιατί;
Δ: Δε θα με δεις σε θέατρα και κινηματογράφους, ούτε σε πολλές παρουσιάσεις βιβλίων. Κι αν πάω... κάθομαι - όποτε μπορώ - πίσω και φεύγω γρήγορα.
Γ: Θα αγιάσεις!
Δ: Ίσως...
Γ: Και τι έχουν να κερδίσουν οι κυνηγοί από αυτή τη γύρα;
Δ: Πολλά! Δε θέλω με τα λεγόμενά μου να φωτογραφίσω!
Γ: Χαίρομαι τη διακριτικότητά σου!
Δ: Είμαι και διακριτικός...
Γ: Το χρώμα του κύκλου;
Δ: Δεν είναι κόκκινο! Η εποχή του ροζ και του πορτοκαλί πέρασε...
Γ: Κίτρινο;
Δ: Δε μισώ κανέναν.
Γ: Έπεσες στην παγίδα των συμβολισμών!
Δ: Ο κύκλος λοιπόν... έχει το χρώμα του οινοπνεύματος.
Γ: Μεθυσμένος είσαι;
Δ: Οινοπνευματί. Είχα μια μπλούζα στο λύκειο...
Γ: Νομίζουν πως είσαι μεθυσμένος;
Δ: Και βλαξ!
Γ: Το χρώμα σου με παραπέμπει σε πολλά.
Δ: Ποιος είναι αυτός που έπεσε στην παγίδα των συμβολισμών;
Γ: Συνέχισε... να κάνεις τον βλάκα!
Δ: Συμβουλή είναι αυτό;
Γ: Ναι.
Δ: Και τον κάνω... επιτυχώς!
Γ: Μπράβο! Θαυμάζω και την μετριοφροσύνη σου...
Δ: Αν πω πως προτιμώ την ναυτική εβδομάδα από τις...
Γ: Θα πω... πως δε σε πιστεύω!
Δ: Με το μέρος μου είσαι εσύ τελικά ή με τους άλλους;




  

Α και Β... Β και Α...

 
Β: Πέρασαν κι αυτά τα Χριστούγεννα!
Α: Απολογισμό έχει το φετινό πρόγραμμα;
Β: Τι με πιάνει τις γιορτές...
Α: Παίρνω τον καφέ μου και σε ακούω...
Β: Κάποιες εμμονικές σκέψεις πάλι στο φως, σχέδια λίγα... Τα σχέδια γιατί να τα συνδέω με τους απρόσκλητους απολογισμούς μου;
Α: Εμένα ρωτάς;
Β: Ή... μήπως σχεδιάζω τα πάντα με τις λεπτομέρειές τους και στέλνω στους επισκέπτες μου επίσημη πρόσκληση μήνες πριν;
Α: Καλά το πας...
Β: Έχω να γράψω μέρες... Τις τελευταίες βδομάδες ξαπλώνω στον καναπέ και διαβάζω βιβλία άλλων συγγραφέων.
Α: Αν δε το έχεις καταλάβει... δηλώνεις και συγγραφέας.
Β: Τα βράδια μπροστά σε έναν υπολογιστή διορθώνω παλιά μου κείμενα.
Α: Πόσο παλιά;
Β: Του 11, του 12, του 13...
Α: Μάλλον... μελαγχολείς!
Β: Λέω πως δεν κοιτώ προς τα πίσω και η γραφή με αναγκάζει με το στανιό να ρίξω το βλέμμα μου στο χθες.
Α: Έχεις τα παράπονα σου από το χθες.
Β: Δεν έχω!
Α: Όλοι έχουμε.
Β: ...
Α: Είσαι μεγάλος ψεύτης, αγαπητέ. Σε πληγώνει το χθες... αλλά δε το παίρνεις απόφαση... πως δεν αλλάζει τίποτα.
Β: Είμαι δογματικός!
Α: Γιατί δε το πετάς σε μια γωνιά;
Β: Δε μου φέρθηκε και τόσο άσχημα ο χρόνος...
Α: Βρίσκω μίζερη την απάντησή σου, φίλε. Θα μπορούσε να σου είχε φερθεί και καλύτερα...
Β: Εγώ πως του φέρθηκα... ξέρεις;
Α: Εγώ ξέρω... πως δε ζεις! Ζουν οι άλλοι... κι εσύ παρέα με τη φαντασία σου γράφεις για όσα εκείνοι ζουν!
Β: Γενικεύεις...
Α: Πάρε τη φαντασία σου και πήγαινε ένα ταξίδι!
Β: Κάναμε πολλά ταξίδια...
Α: Πίνουν, μεθούν, καπνίζουν...
Β: Δε φορώ ρολόι ούτε στο δεξί, ούτε στο αριστερό χέρι.
Α: Το κινητό σου δείχνει την ώρα... Και ο υπολογιστής σου επίσης! Κι όλες οι αίθουσες των χειρουργείων διαθέτουν...  Η ατάκα σου κι εσύ είστε για γέλια.
Β: Δε κάνω σχέδια, φίλε μου!
Α: Σε βαρέθηκα...
Β: Δε θα είσαι ο μόνος!
Α: Βαρέθηκες τον εαυτό σου, τη γραφή σου, τις ευκολίες σου... Παράτα τις ευκολίες σου!
Β: Και τι να κάνω;
Α: Να πάψεις να πιστεύεις πως είσαι ο καλύτερος άνθρωπος πάνω στη γη!
Β: Τι σχέση έχει αυτό που λες με...
Α: Να φωτογραφίσεις με την επιλεκτική μνήμη σου όχι αυτούς που βοήθησες... αλλά όσους δε βοήθησες.
Β: Δεν είμαι και ιεραπόστολος!
Α: Τι είσαι;
Β: Πολλά...
Α: Ένα από τα πολλά...
Β: Ανασφαλής.
Α: Φιλόδοξος και με δεύτερες σκέψεις...
Β: Και τρίτες και τέταρτες...
Α: Είσαι και ειρωνικός!
Β: Δεν έχω άλλο χρόνο για σένα. Κι εγώ... σε βαρέθηκα. Ίσως τα πούμε κάποια άλλη στιγμή.
Α: Το Πάσχα πότε πέφτει;
Β: Εσύ τα έχεις καλά με το χρόνο.
Α: Με διώχνεις;
Β: Ναι.
Α: Βαριέσαι να μπεις στον κόπο να γνωρίσεις καινούργια άτομα... και πλήττεις αφόρητα με τα παλιά.
Β: Θα κάνω παρέα με εξωγήινους!
Α: Να το κοιτάξεις...
Β: Χρόνια πολλά στο παρελθόν, το παρόν και το μέλλον σου!
Α: Το δικό σου μέλλον ποιο θα είναι;
Β: Το δικό σου παρελθόν! Ακόμα δε το κατάλαβες;