Τα σημερινά θέματα της Ιστορίας!!!!


 

ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΕΣ ΕΞΕΤΑΣΕΙΣ






Γ΄ ΤΑΞΗΣ ΗΜΕΡΗΣΙΟΥ ΓΕΝΙΚΟΥ ΛΥΚΕΙΟΥ

ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 29 ΜΑΪΟΥ 2015

ΕΞΕΤΑΖΟΜΕΝΟ ΜΑΘΗΜΑ: ΙΣΤΟΡΙΑ ΘΕΩΡΗΤΙΚΗΣ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗΣ

ΣΥΝΟΛΟ ΣΕΛΙΔΩΝ: ΠΕΝΤΕ (5)

ΟΜΑΔΑ ΠΡΩΤΗ

ΘΕΜΑ Α1
 
 
Να δώσετε το περιεχόμενο των ακόλουθων όρων:
 
α. Ορεινοί

β. Φεντερασιόν

γ. Πατριαρχική Επιτροπή (1918).




Μονάδες 15

ΘΕΜΑ Α2
 
 
Να χαρακτηρίσετε τις προτάσεις που ακολουθούν, γράφοντας στο τετράδιό σας, δίπλα στο γράμμα που αντιστοιχεί στην κάθε πρόταση, τη λέξη Σωστό, αν η πρόταση είναι σωστή, ή Λάθος, αν η πρόταση είναι λανθασμένη:

α. Το δικαίωμα του «συνέρχεσθαι» και «συνεταιρίζεσθαι» κατοχυρώνεται συνταγματικά το 1844.

β. Ο Τρικούπης δεν αποδεχόταν το χωρισμό των εξουσιών και στόχευε στη συγκέντρωση και τον έλεγχό τους από το κόμμα.

γ. Το Ελληνικό Τυπογραφείο της Τραπεζούντας συνέβαλε αποφασιστικά στην ανάπτυξη της εθνικής συνείδησης.

δ. Με τον Οργανικό Νόμο του 1900 δόθηκε οριστική λύση στο Κρητικό ζήτημα.

ε. Η συνθήκη φιλίας και συνεργασίας ανάμεσα στους Μπολσεβίκους και τον Κεμάλ (Μάρτιος 1921) λειτούργησε ως ταφόπετρα του ποντιακού ζητήματος.




Μονάδες 10

ΘΕΜΑ Β1
 
 
Να αναφερθείτε:
 
α. στο μεταναστευτικό ρεύμα Ελλήνων από τη Ρωσία, μετά τη συνθήκη του Βουκουρεστίου (μονάδες 5) και

β. στο προσφυγικό ρεύμα Ελλήνων από τη Ρωσία, το διάστημα 1919–1921. (μονάδες 5)




Μονάδες 10

ΘΕΜΑ Β2
 
 
Να αναφερθείτε στην κατάσταση του εργατικού κινήματος στην Ελλάδα κατά τον 19ο αιώνα.

Μονάδες 15 






ΟΜΑΔΑ ΔΕΥΤΕΡΗ

ΘΕΜΑ Γ1
 
 
Με βάση τις ιστορικές σας γνώσεις και αντλώντας στοιχεία από τα κείμενα Α, Β και Γ που σας δίνονται:
 
α. να αναφερθείτε στις ρυθμίσεις της Σύμβασης της Λοζάνης της 30ης Ιανουαρίου 1923 για την ανταλλαγή των πληθυσμών μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας, (μονάδες 13)

β. να εξηγήσετε πώς η υπογραφή της Σύμβασης της Λοζάνης συνδέεται με την πραγματικότητα που είχε διαμορφωθεί μετά τη Μικρασιατική Καταστροφή, καθώς και με τις βλέψεις των ηγετών των δύο κρατών. (μονάδες 12)




Μονάδες 25

ΚΕΙΜΕΝΟ Α
 
 
Μια μέρα ήρθε στο Γκέλβερι Επιτροπή, από την Ελλάδα, όπως έλεγαν. Πήγαν μαζί τους και οι δικοί μας, για να κουβεντιάσουν για την Ανταλλαγή. […] Οι άνθρωποι της Επιτροπής ήρθαν και μας έγραψαν τα ονόματα και τις περιουσίες μας. Μας είπαν πως θα γίνει Ανταλλαγή, θα πάμε στην Ελλάδα. Μας σύστησαν να μην φοβόμαστε. Να πουλήσουμε ό,τι μπορούμε από την κινητή μας περιουσία, και τα υπόλοιπα να τα πάρουμε μαζί μας. Μας είπαν πως, αν υπάρχουν στο χωριό μας τουρκεμένοι, μπορούνε, αν θέλουν, να φύγουν κι αυτοί για την Ελλάδα.
 
Η Έξοδος, τ.Β΄, Μαρτυρίες από τις επαρχίες της κεντρικής και νότιας Μικρασίας (Επιμ. Γ. Μουρέλος), Αθήνα: Κέντρο Μικρασιατικών Σπουδών, 1982, σ. 9.




ΚΕΙΜΕΝΟ Β
 
 
Η ελληνική πλευρά [το 1923] επεδίωκε την ανταλλαγή των πληθυσμών. Ο Μουσταφά Κεμάλ συμμετείχε στον στενό πυρήνα των Νεότουρκων που κυβέρνησαν την Οθωμανική Αυτοκρατορία από το 1908 έως το τέλος του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου. Βασική πολιτική των Νεότουρκων αποτελούσε η εκδίωξη των μη μουσουλμανικών εθνοτήτων από το έδαφος της αυτοκρατορίας. Η έξοδος των Ελλήνων κατά τη Μικρασιατική Καταστροφή ήταν μη αναστρέψιμη. Η εκδίωξη των εναπομεινάντων Ελλήνων από την Τουρκία ήταν απλώς ζήτημα χρόνου. Σε μια τέτοια περίπτωση, η Ελλάδα δεν θα είχε τη διαπραγματευτική ικανότητα να απαιτήσει τη μετανάστευση των τουρκο–μουσουλμανικών πληθυσμών της Ελλάδος.
 
Α. Μ. Συρίγος, Ελληνοτουρκικές σχέσεις, Αθήνα: Πατάκης 2014, σ. 53.
 



ΚΕΙΜΕΝΟ Γ
 
 
Και στο ζήτημα των μειονοτήτων, υπήρξε ανεπανάληπτος ο ορθολογισμός και ο ρεαλισμός της βενιζελικής πολιτικής–και του Βενιζέλου προσωπικά. Κατεξοχήν δείγμα αυτής της ορθολογικής και ρεαλιστικής προσέγγισης υπήρξε η πρώιμη προθυμία του Βενιζέλου να αποδεχθεί την ανταλλαγή πληθυσμών ως ριζική μέθοδο επίλυσης των σχετικών ζητημάτων, ήδη από το 1914 (με την Τουρκία).
 
[…] Μετά τη Μικρασιατική Καταστροφή, ο Βενιζέλος έσπευσε ανενδοίαστα να αναλάβει προσωπικά τη βαρύτατη ευθύνη της υποχρεωτικής ανταλλαγής των πληθυσμών (μολονότι προέβλεπε τότε ότι οι πρόσφυγες θα τον «αναθεματίσουν»). Στη συνέχεια ορθολογισμός και ρεαλισμός χαρακτήρισαν την κοσμογονία της προσφυγικής αποκατάστασης μέχρι την τελευταία της λεπτομέρεια.

Γ. Θ. Μαυρογορδάτος, Ιστορία της Ελλάδας του 20ου αιώνα (Επιμ. Χ. Χατζηιωσήφ), τ.Β2΄, Αθήνα: Βιβλιόραμα, 2003, σσ. 24-25.




ΘΕΜΑ Δ1
 
 
Αξιοποιώντας τις ιστορικές σας γνώσεις και αντλώντας στοιχεία από τα κείμενα Α και Β που σας δίνονται, να εκθέσετε και να εξηγήσετε τη διάσταση απόψεων μεταξύ του πρίγκιπα Γεωργίου και του Ελευθερίου Βενιζέλου, σχετικά με το ζήτημα της ένωσης της Κρήτης με την Ελλάδα, στο πλαίσιο της πρώτης κυβέρνησης της Κρητικής Πολιτείας.
 
Μονάδες 25

ΚΕΙΜΕΝΟ Α

Ο Βενιζέλος υπέρ της σταδιακής πορείας προς την ενωτική λύση
 
 
Ο σύμβουλος της δικαιοσύνης1 εισηγήθηκε εμπιστευτικά στον ύπατο αρμοστή2 το καλοκαίρι ήδη του 1900 τη διπλωματική μεθόδευση της σταδιακής εξελίξεως προς την ενωτική λύση: η άμεση επίτευξη της ενώσεως ήταν αδύνατη· η παράταση όμως του καθεστώτος της αρμοστείας ανέστελλε την εφαρμογή των μέτρων που θα επέτρεπαν τη βαθμιαία απαλλαγή της Μεγαλονήσου από τα δεσμά της διεθνούς εξαρτήσεως· έτσι επέβαλλε την άμεση υποταγή της στην απόφαση των Μεγάλων Δυνάμεων και την καθιστούσε έρμαιο των αντικρουόμενων ευρωπαϊκών συμφερόντων· αντίθετα, η ολοκλήρωση της αυτονομίας, σύμφωνη προς τις υποσχέσεις των Δυνάμεων και τις προβλέψεις του Συντάγματος, θα συντελούσε στην προαγωγή των εθνικών συμφερόντων στο εξωτερικό και την κατοχύρωση της αυτοδιοικήσεως στο εσωτερικό, ιδίως μετά τη διοργάνωση της


1 Ο Ελευθέριος Βενιζέλος
2 Ο πρίγκιπας Γεώργιος
 


πολιτοφυλακής από Έλληνες αξιωματικούς και την παράλληλη αποχώρηση των διεθνών στρατευμάτων.

[…] Η πρωτοβουλία του Ελευθερίου Βενιζέλου προκάλεσε την άμεση και αποφασιστική αντίδραση του πρίγκιπα Γεωργίου. Η εισήγησή του προσέκρουε τόσο στη γενική αρχή της ουσιαστικής διαχειρίσεως των διπλωματικών θεμάτων, ιδίως μάλιστα του Κρητικού, από τη δυναστεία, όσο και στην ειδικότερη αντίληψη της τελευταίας αυτής γύρω από τη μεθόδευση του εθνικού αγώνα.

Ο ύπατος αρμοστής, φορέας των εντολών της Αυλής των Αθηνών, με τη συγκατάθεση πάντοτε και της ελληνικής κυβερνήσεως, απέκρουσε τη συμβιβαστική εξελικτική διαδικασία και επιδίωκε περισσότερο να καταστήσει αβάσταχτη την πίεση από τις εσωτερικές συνθήκες, με την ελπίδα να εκβιάσει την ταχύτερη, κατά το δυνατόν, συγκατάνευση των ευρωπαϊκών Δυνάμεων στην ενωτική λύση.
 
Ιστορία του Ελληνικού Έθνους, Αθήνα: Εκδοτική Αθηνών, τ. ΙΔ΄, σ. 201.




ΚΕΙΜΕΝΟ Β

Η διάσταση ανάμεσα στον πρίγκιπα Γεώργιο και τον Ελευθέριο Βενιζέλο
 
 
Ο πρίγκιπας Γεώργιος, έχοντας την αντίληψη ότι η άσκηση της εξωτερικής πολιτικής της Κρήτης ήταν αρμοδιότητα της ελληνικής μοναρχίας, ανέλαβε μόνος τη μεθόδευση της προσάρτησης της Μεγαλονήσου στη μητέρα πατρίδα χωρίς να συμβουλευτεί τους υπουργούς του για τις ενδεδειγμένες ενέργειες και διαπραγματεύσεις. Η πρωτοβουλία του είχε τη μορφή προσωπικών συζητήσεων με τον τσάρο της Ρωσίας και απευθείας διαπραγματεύσεων με τους υπουργούς Εξωτερικών της Ρωσίας, της Γαλλίας, της Αγγλίας και της Ιταλίας. Ο Βενιζέλος θεώρησε πρόωρες τις ενέργειες του ύπατου αρμοστή, κρίνοντας ότι η κρητική κυβέρνηση ήταν ασταθής και τα συνταγματικά θεμέλια ασαφή. Πίστευε και υποστήριζε την ανακήρυξη της Κρήτης σε ανεξάρτητο πριγκιπάτο ως τελευταίο στάδιο για τη νομότυπη πραγματοποίηση της ένωσής της με την Ελλάδα.

[…] Ο πρίγκιπας δεν ήταν ικανός να αντιληφθεί τη λεπτή διαφορά μεταξύ της δεσποτικής διακυβέρνησης με ξένη κηδεμονία και, από την άλλη μεριά, της πλήρους αυτονομίας χωρίς ξένες επεμβάσεις και με κυβερνήτη διορισμένο από την ελληνική κυβέρνηση, που υποστήριζε ο Βενιζέλος ως ασφαλέστερη μεθόδευση για την απώτερη επίτευξη του ενωτικού σκοπού… Ο πρίγκιπας Γεώργιος είχε την πεποίθηση ότι οποιαδήποτε λύση του Κρητικού θα προερχόταν από τις Μεγάλες Δυνάμεις και, κατά τη γνώμη του, οι πολιτικοί παράγοντες της Κρήτης ήταν άσχετοι με το θέμα, αν όχι επιζήμιοι… Στάθηκε αδύνατο γι΄ αυτόν να αντιληφθεί τη σημασία της πολιτικής κινητοποίησης των ίδιων των Κρητικών, καθώς και την εύλογη απαίτησή τους να αποκτήσουν τον έλεγχο της τύχης τους μετά από αιώνες αγώνων κατά των Τούρκων κυριάρχων.
 
Λ. Μακράκης, Ελευθέριος Βενιζέλος, σσ. 397-403, στο Αξιολόγηση των μαθητών της Γ’ Τάξης του Ενιαίου Λυκείου στο μάθημα Θέματα Νεοελληνικής Ιστορίας, τ.Β΄, ΥΠΕΠΘ



( Κ.Ε.Ε.), Αθήνα 2000, σσ. 315-316.
 
Όλα τα κείμενα αποδόθηκαν σε μονοτονικό· διατηρήθηκε, όμως, η ορθογραφία τους. 


 




ΟΔΗΓΙΕΣ (για τους εξεταζομένους)
 
 
1. Στο εξώφυλλο να γράψετε το εξεταζόμενο μάθημα. Στο εσώφυλλο πάνω-πάνω να συμπληρώσετε τα ατομικά στοιχεία μαθητή. Στην αρχή των απαντήσεών σας να γράψετε πάνω-πάνω την ημερομηνία και το εξεταζόμενο μάθημα. Να μην αντιγράψετε τα θέματα στο τετράδιο και να μη γράψετε πουθενά στις απαντήσεις σας το όνομά σας.

2. Να γράψετε το ονοματεπώνυμό σας στο πάνω μέρος των φωτοαντιγράφων αμέσως μόλις σας παραδοθούν. Τυχόν σημειώσεις σας πάνω στα θέματα δεν θα βαθμολογηθούν σε καμία περίπτωση. Κατά την αποχώρησή σας να παραδώσετε μαζί με το τετράδιο και τα φωτοαντίγραφα.

3. Να απαντήσετε στο τετράδιό σας σε όλα τα θέματα μόνο με μπλε ή μόνο με μαύρο στυλό με μελάνι που δεν σβήνει.

4. Κάθε απάντηση επιστημονικά τεκμηριωμένη είναι αποδεκτή.

5. Διάρκεια εξέτασης: τρεις (3) ώρες μετά τη διανομή των φωτοαντιγράφων.

6. Ώρα δυνατής αποχώρησης: 10.00 π.μ.




ΣΑΣ ΕΥΧΟΜΑΣΤΕ KΑΛΗ ΕΠΙΤΥΧΙΑ

ΤΕΛΟΣ ΜΗΝΥΜΑΤΟΣ
 
 
 

Άνευ τίτλου!!!

 
Άνευ τίτλου!!!   
 
 


 

Η ύλη των Λατινικών της επόμενης χρονιάς...








Το μάθημα διδάσκεται στη Γ΄Τάξη τρεις ώρες εβδομαδιαίως από ανθολόγιο με αυτούσια ή ελαφρά τροποποιημένα κείμενα λατίνων συγγραφέων, τα οποία μεταφράζονται με ταυτόχρονη λεξιλογική προσέγγιση και συντακτική επεξεργασία. Τα κείμενα που αξιοποιούνται στη διδασκαλία συνοδεύονται από εισαγωγικό σημείωμα στην ελληνική γλώσσα, ούτως ώστε να προηγείται η νοηματική οικείωση με το κείμενο και να υπάρχει μια γενική εικόνα για θέματα που αφορούν τη ρωμαϊκήσκέψη και ιδεολογία. Τα κείμενα συνοδεύονται επίσηςαπόυποστηρικτικόλεξιλόγιο και ετυμολογικέςεπισημάνσειςσε ετυμολογικέςσυγγένειεςμε παράθεση των αντίστοιχων λέξεων τηςαρχαίαςελληνικήςκαι απόφαινόμενα γραμματικήςκαι συντακτικούπου εμφανίζονται στα αντίστοιχα κείμενα,
συνοδευόμενα από παραδείγματα και ασκήσεις
Τα γραμματικά και συντακτικά φαινόμενα που διδάσκονται είναι τα εξής ΓΡΑΜΜΑΤΙΚΑ: α) τα γένη των ονομάτων, β) κλίση ουσιαστικών συμπεριλαμβανομένων των ιδιαιτεροτήτων (ετερογενή ετερόκλιτα, αφθονούντα, ελλειπτικά, γ) η κλίση των επιθέτων και τα ανώμαλα επίθετα, δ) η κλίση των μετοχών, ε) η κλίση των αριθμητικών, στ) ο σχηματισμόςτων παραθετικών των επιθέτων, ιδιαίτεροςσχηματισμός ανώμαλα παραθετικά ελλειπτικάπαραθετικά περιφραστικάπαραθετικά ζ) επιρρήματα, σχηματισμόςπαραθετικών επιρρημάτων και ανώμαλα παραθετικάεπιρρημάτων, η) κλίση αντωνυμιών, θ) αντωνυμικάεπιρρήματα, αριθμητικά ι) κλίση ρημάτων όλων
των συζυγιών, αποθετικάρήματα, ημιαποθετικάρήματα, ανώμαλα ρήματα, περιφραστικήσυζυγία, ρήματα σε io,
ελλειπτικάρήματα, απρόσωπα ρήματα, ια) προθέσειςιβ) σύνδεσμοι.
ΣΥΝΤΑΚΤΙΚΑ: α) όροι τηςπρότασηςκαι η συμφωνία τους β) η συντακτικήχρήση των πτώσεων ουσιαστικών,
επιθέτων, αντωνυμιών, αντωνυμικών επιθέτων, γ) οι ονοματικοίτύποι του ρήματος(απαρέμφατο, μετοχή γερούνδιο
, γερουνδιακό−χωρίςτη γερουνδιακήέλξη), δ) οι ανεξάρτητεςπροτάσειςκαι οι ευθείεςερωτήσεις(χρόνοι και
εγκλίσεις, ε) οι εξαρτημένεςπροτάσεις(εισαγωγή χρόνοι και εγκλίσεις η ακολουθία των χρόνων, συντακτικήθέση−εκτόςτων ενδοιαστικών προτάσεων). Σ’ αυτότο πλαίσιο, δίνεται έμφαση σε συντακτικέςδομέςπου ακο−λουθούν διαφορετικούςκανόνεςσε σχέση με τα αρχαία ελληνικάκείμενα ήαπαιτούν περισσότερη άσκηση για
την εμπέδωση (όπωςαυτοπάθεια−αλληλοπάθεια, το φαινόμενο του λατινισμούκαι τηςάρσηςτου, η αφαιρετικήαπόλυτη μετοχήκαι η ανάπτυξήτηςσε πρόταση και το αντίστροφο, ο β όροςσύγκρισηςκαι η απόλυτη σύγκρι−ση, η μετατροπήτηςενεργητικήςσύνταξηςσε παθητικήκαι το αντίστροφο, ιδιομορφία ωςπροςτην ακολουθία
των χρόνων, δοτικήτου σκοπούκλπ).
ΕΤΥΜΟΛΟΓΙΑ: επισήμανση πρωτότυπων, παράγωγων και σύνθετων λέξεων στα διδασκόμενα κείμενα.
Τα αποσπάσματα των κειμένων περιλαμβάνονται στα σχολικάεγχειρίδια Λατινικών των Μ. Πασχάλη και Γ. Σαβ−βαντίδη για τη Β΄και Γ΄Λυκείου. Η κατανομήτων προαναφερόμενων γραμματικών και συντακτικών φαινομένων
στα αποσπάσματα των κειμένων θα γίνει ωςεξής
ΚΕΙΜΕΝΑ ΓΡΑΜΜΑΤΙΚΗ & ΣΥΝΤΑΚΤΙΚΟ
Κειμ. 3 Μετάφραση Γραμματική−συντακτικό των κειμένων 1, 2, 3
Κειμ. 5 Μετάφραση Γραμματική−συντακτικό  των κειμένων 4,5
Κειμ. 6 Μετάφραση Γραμματική−συντακτικό κειμένου 6
Κειμ. 7 Μετάφραση Γραμματική−συντακτικό κειμένου 7
Κειμ. 11 Μετάφραση Γραμματική κειμένων 8, 9, 10, γραμματική−συντακτικό κειμένου 11
Κειμ. 13 Μετάφραση Γραμματική κειμένου 12, γραμματική−συντακτικό κειμένου 13
Κειμ. 14 Μετάφραση Γραμματική−συντακτικό κειμένου 14
Κειμ. 15 Μετάφραση Γραμματική−συντακτικό  κειμένου 15
Κειμ. 20 Μετάφραση Γραμματική κειμένου 16, γραμματική−συντακτικό κειμένων 17, 18, 19, 20
Κειμ. 21 Μετάφραση Συντακτικό κειμένου 21
Κειμ. 24 Μετάφραση Γραμματική κειμένου 22, γραμματική−συντακτικό κειμένων 23, 24
Κειμ. 25 Μετάφραση Γραμματική−συντακτικό κειμένου 25
Κειμ. 27 Μετάφραση Γραμματική−συντακτικό κειμένων 26, 27
Κειμ. 29 Μετάφραση Γραμματική−συντακτικό κειμένων 28, συντακτικό κειμένου 29
Κειμ. 31 Μετάφραση Συντακτικό κειμ. 30, 31
Κειμ. 34 Μετάφραση Γραμματική& συντακτικό κειμ. 32, 33, 34
Κειμ. 36 Μετάφραση Συντακτικό κειμένων 35, 36 και 49 (μόνο ο προσδιορισμόςτου σκοπού
Κειμ. 38 Μετάφραση Συντακτικό κειμένων 37, 38
Κειμ. 42 Μετάφραση Συντακτικό κειμένων 39, 40 (μόνο οι εναντιωματικές, 41 (μόνο οι απλές παραβολικές, 42
Κειμ. 43 Μετάφραση Συντακτικό κειμένων 43 και 46 (μόνο επιρρηματικές συμπερασματικές προτάσεις
Κειμ. 44 Μετάφραση Συντακτικό κειμένου 44 και γραμματική κειμένου 50
Κειμ. 45 Μετάφραση Συντακτικό κειμένου 45



"Πείνα" πλήρης συναισθημάτων και νοημάτων...

Κάθε φορά που προσεγγίζω με την σκέψη μου το κάθισμα ενός θεάτρου ο νους ταξιδεύει σε παραστάσεις του χθες και η αυτόματη παραβολή των θετικών και των αρνητικών σημείων και το πως ακριβώς αυτά επηρέασαν τον προσωπικό μου χρόνο - μιλώ πάντα για τον μετά την παράσταση χρόνο - κραυγάζουν.
Οι κραυγές αυτές είναι δογματικές...
Όσες φορές κι αν προσπάθησα να επεξεργαστώ με τη λογική τη θέση μου και να καταρρίψω την αίσθηση του συναισθήματος το αποτέλεσμα πάντα οδηγούσε σε αδιέξοδο!
Σήμερα στις 9 βρέθηκα σε μια καρέκλα στο BlackBox...
Πρωταγωνιστής της παράστασης ο Πέρης Μιχαηλίδης.
Περπάτησα από το σπίτι μου μέχρι την οδό Φλέμινγκ με τα πόδια... κι ο σκοπός αυτής της σύντομης βόλτας καθαρός: ταξίδι στο χθες...
Σκέψεις...
Συγκρίσεις...
Σπάσιμο των εμμονικών σκέψεων!
Την περσινή χρονιά είχα δει τον Μιχαηλίδη στο θέατρο Αυλαία, στο "Μπετόν" του Μπέρνχαρντ και είχα δηλώσει σε φίλους και γνωστούς πως μου είχε αρέσει πάρα πολύ η σκηνοθετική ματιά της παράστασης!
Ο ήρωας του "Μπετόν" φορούσε κι αυτός ένα μαύρο μακρύ παλτό με τον...
Περίμενα πως η παράσταση που θα έβλεπα... θα μου θύμιζε...
Δεν μου θύμισε τίποτα! 
Στην παράσταση που απόλαυσα πριν από λίγες ώρες... με γοήτευσε αφάνταστα ο ήρωας.
Θαύμασα την υποκριτική του πρωταγωνιστή...
Έφυγα από την αίθουσα με ένα απροσδιόριστο χαμόγελο... 
Η "Πείνα" του Νορβηγού Κνουτ Χάμσουν γράφτηκε το 1890.
Πολλά χρόνια πριν...
Δε θα ήθελα όμως να παρασυρθώ και να σας μιλήσω για τον συγγραφέα, για την εποχή του, για λογοτεχνικά ρεύματα...
Δε θέλω να πείσω κανέναν...
Ίσως και να μην με ενδιαφέρει να πείσω τον απέναντι με μια δομημένη επιχειρηματολογία για το συναίσθημά μου...
Μερικά πράγματα που αγγίζουν με την αύρα τους εμένα ίσως άλλους να τους αφήνουν παγερά αδιάφορους!
Μιλώ για μένα...  
Επιλέγω να κοινοποιήσω τις προσωπικές μου σκέψεις και εκείνα τα συναισθήματα που προκλήθηκαν από την παράσταση.
Επιλέγω να κρατήσω τις αποστάσεις ασφαλείας από μια θεατρική κριτική.
Μακριά και από την θεατρική γνώμη...
Μετά το σκοτάδι... φως!
Άρωμα θεάτρου...
Μαγεία!
Καμία υπερβολή, καμία εμμονή, καμία ακρότητα...
Κι όμως...
Βλέπω έναν ήρωα που ακροβατεί, έναν άνθρωπο που προσπαθεί να κρατήσει την αξιοπρέπειά του.
Και την κρατά...
Δεν έχει τίποτα και έχει τα πάντα...
Ένας τύπος που δεν προσπαθεί να κερδίσει από τις συγκυρίες...
Το κρατώ αυτό!
Ρίχνω ματιές στο σήμερα... και γελώ!
Το βάρος της οντότητάς του χαμένο στον δικό του χρόνο...
Τον βλέπεις να κινείται γύρω από ένα παγκάκι κι αισθάνεσαι πως δε θα αντέξει για πολύ να σηκώσει την απολυτότητά του και πως αργά ή γρήγορα θα ψάξει... θα πιαστεί από κάπου και θα συμβιβαστεί.
Περιμένεις στην ανάσα, στο βλέμμα, στις κινήσεις, στη φωνή... τον συμβιβασμό.
Κι όταν αντιλαμβάνεσαι πως ούτε καν η γυναικεία σάρκα μπορεί να τον κάνει έρμαιό της... σταματάς!
Θαυμασμός...
Πρώτα θαυμασμός... και μετά έκπληξη!
Τα ερωτηματικά κάθονται το ένα πάνω στο άλλο και ψάχνεις να βρεις ευρηματικούς ορισμούς για το ανθρώπινο!
Περιπλανιέται στους δρόμους της Χριστιάνιας χωρίς τροφή...
Βρίσκεται σε νεκροταφεία...
Μυρίζει το μαγειρεμένο κρέας έξω από εστιατόριο...
Κρυώνει - καθώς δίνει το γιλέκο του...
Αυτολογοκρίνομαι...
Δε θα μπω στον πειρασμό να αναλύσω το έργο!
Είδα μια φοβερή δύναμη στην ματιά του ήρωα!
Μια δογματική δύναμη στο μυαλό του!
Ίσως η δύναμη οφείλει να είναι δογματική...
Διέκρινα την επιμονή, την αξιοπρέπεια, τα ιδανικά...
Λάτρεψα - και ζήλεψα λιγάκι - την σχέση με το μολύβι του...
Αντάμωσα ξαφνικά με την οργή και το ξέσπασμα του απέναντι στο θείο, αλλά με έναν αλλιώτικο τρόπο...
Νομίζω πως ο Πέρης Μιχαηλίδης θα πρέπει να είναι περήφανος για την συγκεκριμένη δουλειά του!
Έδωσε σάρκα και οστά σε ένα ρόλο!
Μιλώ συνέχεια για τον ήρωα και όχι για τον ηθοποιό...
Δεν είδα ούτε για μια στιγμή τον ηθοποιό...
Ταλέντο;
Ψυχή;
Εμπειρία;
Τέχνη;
Όλα αυτά μαζί και άλλα τόσα...
Ξέχασα την υποκριτική τέχνη...
Εγώ έβλεπα έναν ήρωα...
Ένας άνθρωπο...
Μια ελεύθερη ψυχή...
Μπράβο!!!   
 

Τα σημερινά θέματα των Πανελλαδικών Εξετάσεων στο μάθημα της Έκθεσης!!!



ΑΡΧΗ 1ΗΣ ΣΕΛΙΔΑΣ – Γ΄ ΗΜΕΡΗΣΙΩΝ ΚΑΙ Δ΄ ΕΣΠΕΡΙΝΩΝ
ΤΕΛΟΣ 1ΗΣ ΑΠΟ 4 ΣΕΛΙΔΕΣ
ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΕΣ ΕΞΕΤΑΣΕΙΣ



Γ΄ ΤΑΞΗΣ ΗΜΕΡΗΣΙΟΥ ΚΑΙ Δ΄ ΤΑΞΗΣ ΕΣΠΕΡΙΝΟΥ ΓΕΝΙΚΟΥ ΛΥΚΕΙΟΥ
ΚΑΙ ΕΠΑΛ (ΟΜΑΔΑ Β΄)
ΔΕΥΤΕΡΑ 18 ΜΑΪΟΥ 2015 - ΕΞΕΤΑΖΟΜΕΝΟ ΜΑΘΗΜΑ:
ΝΕΟΕΛΛΗΝΙΚΗ ΓΛΩΣΣΑ ΓΕΝΙΚΗΣ ΠΑΙΔΕΙΑΣ
ΣΥΝΟΛΟ ΣΕΛΙΔΩΝ: ΤΕΣΣΕΡΙΣ (4)
ΚΕΙΜΕΝΟ
Εμείς και οι αρχαίοι χώροι θέασης και ακρόασης


Οι χώροι θέασης και ακρόασης που δημιούργησε η ελληνική αρχαιότητα αποτελούν για πολλούς λόγους μιαν από τις πιο σημαντικές ομάδες μνημείων της πολιτισμικής μας κληρονομιάς.

Πρώτα απ’ όλα, γιατί οι χώροι αυτοί, ως τόποι μαζικής συγκέντρωσης, για θρησκευτικούς, πολιτικούς ή ψυχαγωγικούς σκοπούς, εκφράζουν στην αρχιτεκτονική με τον προφανέστερο τρόπο τη δημοκρατική αντίληψη για τη ζωή και την έντονη αίσθηση κοινότητας που χαρακτήρισε τον αρχαίο βίο. Τα σχετικά αρχιτεκτονικά σχήματα εκείνης της δημιουργίας (θέατρα, βουλευτήρια κλπ.) εξακολουθούν μέχρι σήμερα να εξυπηρετούν ανάλογες δραστηριότητες.
Ένας δεύτερος λόγος για την ιδιαίτερη σημασία αυτών των χώρων είναι ότι το θέαμα και ο λόγος που αναπτυσσόταν μέσα σ’ αυτούς, ιδιαίτερα το ψυχαγωγικό θέαμα, με την πραγματική έννοια της ψυχαγωγίας, της αγωγής της ανθρώπινης ψυχής, αποτελεί ένα από τα σημαντικότερα κοινωνικά πολιτισμικά αγαθά. Από τη γέννηση του δράματος στους χώρους λατρείας της αρχαίας Ελλάδας μέχρι και σήμερα ο λόγος και η δράση που εκτυλίσσεται μέσα σε θεατρικούς χώρους παράγουν πολιτισμό.
Και ένας τρίτος λόγος είναι ότι στο χώρο της Μεσογείου, και ιδιαίτερα στην Ελλάδα, σώζονται σε μεγάλο αριθμό οι χώροι στους οποίους ασκήθηκε από την εποχή της διαμόρφωσής της η θεατρική δημιουργία. Οι χώροι αυτοί, περισσότερο από όσο όλα τα άλλα κατάλοιπα του παρελθόντος, ασκούν στη σύγχρονη κοινωνία αλλά και τη σύγχρονη καλλιτεχνική δημιουργία, μιαν ιδιαίτερη πρόκληση επαφής του παρόντος με το παρελθόν, επειδή προσφέρονται κατ’ εξοχήν για χρησιμοποίησή τους με την ίδια λειτουργία για την οποία σχεδιάστηκαν. Αυτή η επαφή του παρόντος με το παρελθόν, όχι μόνο των ειδικών αλλά και του ευρύτερου κοινού, είναι μια βασική επιδίωξη της σύγχρονης αρχαιολογίας, η οποία βλέπει τη δικαίωσή της στη βίωση από την κοινωνία του ιστορικού περιεχομένου και του μηνύματος ζωής των μνημείων. Αλλά και από την άλλη πλευρά, η βίωση των μνημείων και η ένταξή τους στη ζωή εξελίσσεται από τάση σε απαίτηση της σύγχρονης κοινωνίας.
Η επιδίωξη της συνάντησης της σύγχρονης δημιουργικότητας και των διαμορφωμένων από το δημιουργικό παρελθόν σχημάτων θεατρικών χώρων, που εξυπηρετεί την παραπάνω απαίτηση, θέτει, βέβαια, προβλήματα, αφού τα αρχαία θέατρα και οι άλλοι χώροι θέασης, όπως τα ωδεία, τα στάδια κλπ., είναι πλέον μνημεία, όλα με μικρότερες ή μεγαλύτερες φθορές και καταπονήσεις. Τα περισσότερα μάλιστα σώζονται αποσπασματικά, μέχρι σημείου αδυναμίας αναβίωσης και εξυπηρέτησης της κατά προορισμόν λειτουργίας τους. ΑΡΧΗ 2ΗΣ ΣΕΛΙΔΑΣ – Γ΄ ΗΜΕΡΗΣΙΩΝ ΚΑΙ Δ΄ ΕΣΠΕΡΙΝΩΝ

ΤΕΛΟΣ 2ΗΣ ΑΠΟ 4 ΣΕΛΙΔΕΣ
Τα προβλήματα αυτά δεν πρέπει, βέβαια, με κανέναν τρόπο να οδηγούν σε αρνητική τοποθέτηση για τη σύγχρονη χρήση των κατάλληλων για τη δραστηριότητα αυτή μνημείων. Η επαφή του κοινού με τα μνημεία, και ιδιαίτερα στην περίπτωση αυτή η βίωση από το ευρύ κοινό σύγχρονων προβληματισμών και καλλιτεχνικών εκφράσεων μέσα από το ιστορικό περιβάλλον, είναι ο καλύτερος και αποτελεσματικότερος τρόπος προσέγγισης και οικείωσης της πολιτισμικής μας κληρονομιάς. Αλλά είναι, παράλληλα, και ο δραστικότερος τρόπος δημιουργίας στην ευρύτερη κοινωνία συνείδησης εκτίμησης και προστασίας των μνημείων μας.


Η καταγραφή όλων των μνημείων αυτών –των πολύ ή λιγότερο γνωστών, των εντοπισμένων αλλά μη ερευνημένων, αλλά και εκείνων των οποίων γνωρίζουμε ακόμη την ύπαρξη μόνο από αρχαίες μαρτυρίες– με όλα τα δεδομένα τους, δηλαδή την ιστορία τους, τα χαρακτηριστικά τους, την κατάστασή τους και τις δυνατότητες χρήσης ή απλής ανάδειξής τους, θα προσφέρει ένα πολύ σημαντικό εργαλείο στη συστηματικότερη διαχείριση αυτού του πλούτου.

Η όσμωση1 αρχαιολόγων, ανθρώπων του θεάτρου, παραγόντων της τοπικής αυτοδιοίκησης και άλλων διανοητών είναι βέβαιο ότι θα δημιουργήσει ένα πολύ καλό κλίμα για μια κοινή προσπάθεια ισορροπημένης και συνετής προσέγγισης του είδους αυτού των μνημείων.
1 όσμωση ή ώσμωση: (μτφ.) η αλληλεπίδραση.
Η καλλιέργεια, εξάλλου, με διάφορες εκδηλώσεις στο ευρύτερο κοινό της τάσης αυτής απέναντι στα μνημεία θα αποτελέσει ουσιαστική θετική συμβολή, αφενός, στην ολοκληρωμένη προστασία τους (ενεργητική προστασία και από το ευρύ κοινό) και, αφετέρου, στη δημιουργική βίωση των αρχαίων χώρων θέασης.


Β. Λαμπρινουδάκης, «Εμείς και οι αρχαίοι χώροι θέασης και ακρόασης», στον

συλλογικό τόμο «Διάζωμα» κίνηση πολιτών για την ανάδειξη των αρχαίων θεάτρων,


Εκδόσεις Διάζωμα 2009 (Διασκευή).

A1. Να γράψετε στο τετράδιό σας την περίληψη του κειμένου που σας δόθηκε (100-120 λέξεις).



Μονάδες 25


Β1. Να επαληθεύσετε ή να διαψεύσετε, σύμφωνα με το κείμενο, τις παρακάτω διαπιστώσεις, γράφοντας στο τετράδιό σας, δίπλα στο γράμμα που αντιστοιχεί σε κάθε πρόταση, τη λέξη Σωστό, αν η πρόταση είναι σωστή, ή τη λέξη Λάθος, αν η πρόταση είναι λανθασμένη:
α. Ο συγγραφέας συσχετίζει τους αρχαίους θεατρικούς χώρους με τη δημοκρατία.
β. Ο συγγραφέας θεωρεί το αρχαίο θέατρο διασκέδαση και όχι πραγματική ψυχαγωγία.
γ. Κατά τον συγγραφέα, δεν θα πρέπει σήμερα να γίνονται θεατρικές παραστάσεις στα αρχαία θέατρα. ΑΡΧΗ 3ΗΣ ΣΕΛΙΔΑΣ – Γ΄ ΗΜΕΡΗΣΙΩΝ ΚΑΙ Δ΄ ΕΣΠΕΡΙΝΩΝ

ΤΕΛΟΣ 3ΗΣ ΑΠΟ 4 ΣΕΛΙΔΕΣ
δ. Ο συγγραφέας δεν θα συμφωνούσε με τη διοργάνωση σύγχρονων μαθητικών αγώνων ρητορικής σε ένα αρχαίο βουλευτήριο.
ε. Κατά τον συγγραφέα, η χρήση των αρχαίων θεάτρων σε σύγχρονες εκδηλώσεις μπορεί να συμβάλει στην προστασία και ανάδειξή τους.



Μονάδες 10


Β2. α) Να βρείτε τους τρόπους ανάπτυξης της έβδομης παραγράφου του κειμένου (Η καταγραφή … αυτού του πλούτου) και να δικαιολογήσετε την απάντησή σας.



Μονάδες 4


β) Να αντικαταστήσετε τις διαρθρωτικές λέξεις-εκφράσεις με άλλες (λέξεις-εκφράσεις) που να διατηρούν τη συνοχή του κειμένου:
Πρώτα απ’ όλα (στη δεύτερη παράγραφο)
παράλληλα (στην έκτη παράγραφο)
εξάλλου (στην ένατη παράγραφο).



Μονάδες 6


Β3. α) Να γράψετε ένα συνώνυμο για καθεμιά από τις παρακάτω λέξεις του κειμένου:



εκτυλίσσεται, κατάλοιπα, επιδίωξη, προσέγγισης, ολοκληρωμένη.
Μονάδες 5


β) Να γράψετε ένα αντώνυμο για καθεμιά από τις παρακάτω λέξεις του κειμένου:


αναπτυσσόταν, δράση, ερευνημένων, γνωρίζουμε, ανάδειξης.

Μονάδες 5


Β4. α) Να αιτιολογήσετε τη χρήση της διπλής παύλας στην παρακάτω περίπτωση:
–των πολύ … αρχαίες μαρτυρίες– (στην έβδομη παράγραφο).



Μονάδες 2


β) Ποιο ρηματικό πρόσωπο κυριαρχεί στο κείμενο; Να δικαιολογήσετε την επιλογή του συγγραφέα.
Μονάδες 3 ΑΡΧΗ 4ΗΣ ΣΕΛΙΔΑΣ – Γ΄ ΗΜΕΡΗΣΙΩΝ ΚΑΙ Δ΄ ΕΣΠΕΡΙΝΩΝ

ΤΕΛΟΣ 4ΗΣ ΑΠΟ 4 ΣΕΛΙΔΕΣ
Γ1. Σε ομιλία που θα εκφωνήσετε σε ημερίδα του Δήμου σας με θέμα «Προστασία και αξιοποίηση της πολιτισμικής μας κληρονομιάς», να εκθέσετε τις απόψεις σας (500-600 λέξεις) σχετικά με:


α) τους λόγους για τους οποίους πρέπει το ευρύ κοινό να πλησιάσει και να γνωρίσει τους χώρους και τα μνημεία της πολιτισμικής μας κληρονομιάς και
β) τις δραστηριότητες με τις οποίες οι πολίτες και ειδικότερα οι νέοι θα εξοικειωθούν με αυτά.

Μονάδες 40
ΟΔΗΓΙΕΣ (για τους εξεταζομένους)


1. Στο εξώφυλλο να γράψετε το εξεταζόμενο μάθημα. Στο εσώφυλλο πάνω-πάνω να συμπληρώσετε τα ατομικά στοιχεία μαθητή. Στην αρχή των απαντήσεών σας να γράψετε πάνω-πάνω την ημερομηνία και το εξεταζόμενο μάθημα. Να μην αντιγράψετε τα θέματα στο τετράδιο και να μη γράψετε πουθενά στις απαντήσεις σας το όνομά σας.
2. Να γράψετε το ονοματεπώνυμό σας στο πάνω μέρος των φωτοαντιγράφων, αμέσως μόλις σας παραδοθούν. Τυχόν σημειώσεις σας πάνω στα θέματα δεν θα βαθμολογηθούν σε καμία περίπτωση. Κατά την αποχώρησή σας, να παραδώσετε μαζί με το τετράδιο και τα φωτοαντίγραφα.
3. Να απαντήσετε στο τετράδιό σας σε όλα τα θέματα μόνο με μπλε ή μόνο με μαύρο στυλό με μελάνι που δεν σβήνει.
4. Κάθε απάντηση τεκμηριωμένη είναι αποδεκτή.
5. Διάρκεια εξέτασης: τρεις (3) ώρες μετά τη διανομή των φωτοαντιγράφων.
6. Χρόνος δυνατής αποχώρησης: 10.00 π.μ.



ΣΑΣ ΕΥΧΟΜΑΣΤΕ KΑΛΗ ΕΠΙΤΥΧΙΑ
ΤΕΛΟΣ ΜΗΝΥΜΑΤΟΣ