"Αιρετικές Φωτογραφίες" από την περσινή χρονιά!!!






Η altera pars των Μ.Μ.Ε




Είμαι πολύ χαρούμενος για αυτή την σημαντική διάκριση των μαθητών μου στο "Αριστεία και Καινοτομία στην εκπαίδευση" του Υπουργείου Παιδείας. Αν δεν δούλευαν τα παιδιά με τόση όρεξη, δεν θα μπορούσαμε εμείς να μιλάμε τούτη την ώρα για αυτή την διάκριση!



            
Η ερευνητική μας εργασία με θέμα "Ο Πολιτισμός μέσα από τα Μ.Μ.Ε" βαθμολογήθηκε με 19,21 μονάδες με άριστα το 20, δηλαδή πήρε 346 από τα 360 μόρια που ήταν το άριστα! Ανάμεσα σε 1035 ερευνητικές εργασίες καταφέραμε να είμαστε το νούμερο 56 και να έχουμε εξασφαλίσει την βράβευσή μας, αφού οι 100 καλύτερες εργασίες θα βραβευτούν σε ειδική τελετή που θα γίνει στην Αθήνα! 

Σας αναφέρω κάποια από τα σχόλια των αξιολογητών του υπουργείου παιδείας:  "Μελετώντας διεξοδικά το Έντυπο Ανάπτυξης Περιεχομένου Καινοτόμου Δράσης, την ολοκληρωμένη εργασία των μαθητών, τη σχετική προβολή παρουσίασης και την ιστοσελίδα www.ac-cultural.com και τη λογοτεχνική εφημερίδα www.logotexniki.com θα μπορούσα να παρατηρήσω τα εξής: Καταρχήν γίνεται φανερό ότι στην εν λόγω καινοτόμα δράση αναγνωρίζεται ο πρωταγωνιστικός ρόλος των μαθητών και δίνονται ποικίλες αφορμές και ευκαιρίες για τη συνδιαμόρφωση και συν-εξέλιξη της δράσης με την ενεργό συμμετοχή των τελευταίων. Οι μαθητές μέσα από το συγκεκριμένο project απέκτησαν υπευθυνότητα, αυτόνομη δράση, ανοιχτό μυαλό, γνώσεις, κρίση. Χρησιμοποιήθηκαν διάφορες τεχνικές από το διδάσκοντα για τη δημιουργία ερεθισμάτων των μαθητών που τους οδήγησαν σε ποικίλες ιδέες και σύνθεση - δημοσίευση άρθρων. Παράλληλα οι μαθητές καλλιέργησαν δεξιότητες όπως:
     Να ανακαλούν προϋπάρχουσες γνώσεις και πληροφορίες και να τις συσχετίζουν με νέες.
•    Να διατυπώνουν ερωτήσεις που προωθούν την έρευνα.
• Να αναλαμβάνουν πρωτοβουλίες και δράση. Να οργανώνουν την εργασία τους, να θέτουν στόχους, να καθορίζουν δραστηριότητες, διαδικασίες και μέσα υλοποίησης των στόχων.
• Να παρατηρούν και να περιγράφουν φαινόμενα και καταστάσεις, να ερευνούν, να πειραματίζονται.
• Να συλλέγουν πληροφορίες, να τις καταγράφουν και να τις αξιοποιούν κριτικά, κάνοντας συγκρίσεις, συσχετίσεις και αντιπαραβολές με πληροφορίες από άλλες πηγές. Αυτό έγινε με τη μελέτη πηγών, πραγματοποίηση επισκέψεων, συνεντεύξεων, δημοσίευση άρθρων. 
• Να χρησιμοποιούν το διαδίκτυο, τη βιβλιοθήκη, να εντοπίζουν βιβλία κ.ά

Σκέπτομαι τις συζητήσεις που είχαμε κάνει στην τάξη για να καταλήξουμε στο κείμενο που θα στέλναμε στο υπουργείο...
Σας παραθέτω ένα μέρος τους...

Μια ερευνητική εργασία με θέμα της τον Πολιτισμό και τις Τέχνες της Θεσσαλονίκης χαρακτηρίζεται με σχετική ευκολία ως ένα εγχείρημα ανούσιο από κάποιους δύσπιστους. Εμείς ωστόσο, που επιλέξαμε στο πρώτο τετράμηνο του 2012- 2013 να ασχοληθούμε σοβαρά με αυτήν αντιτιθέμαστε σε όλους εκείνους που δε μπορούν να διαισθανθούν την ωφέλεια και την φιλοσοφία της προσφοράς μιας τέτοιας προσπάθειας.
Προτάσουμε λοιπόν τον ουσιαστικό ρόλο της ερευνητικής εργασίας στο σύγχρονο σχολείο, η οποία έχει ως στόχο της και τη διαμόρφωση της προσωπικότητας των παιδιών και με χαρά αναλαμβάνουμε ενεργό δράση. Βγήκαμε έξω από τα όρια του σχολείου μας για να ταξιδέψουμε σε έναν κόσμο όχι και τόσο γνωστό σε μας. Ρωτήσαμε για τις τέχνες τους γνωστούς και τους φίλους μας, και επεξεργαστήκαμε κριτικά τις διάφορες απόψεις που συλλέξαμε γύρω από αυτές. Με κάποιες από τις θέσεις των μεγαλυτέρων συμφωνήσαμε και με κάποιες άλλες πάλι διαφωνήσαμε, μείναμε άπειρες ώρες μπροστά από τους ηλεκτρονικούς υπολογιστές μας και στο τέλος, αφού ενημερωθήκαμε για το τι συμβαίνει στην κάθε γωνιά της Θεσσαλονίκης, βάζοντας μπροστά την αναπτυγμένη πλέον αφαιρετική μας ικανότητα συναποφασίσαμε με το τι ακριβώς θα ασχοληθεί η κάθε ομάδα.
Κάναμε πράγματα που μας αρέσουν και συνδέσαμε την παιδεία που πήραμε από το σχολείο μας με τα Μ.Μ.Ε. Η παραπάνω σύνδεση υπήρξε ιδιαίτερα γοητευτική για όλους εμάς και συνεχίστηκε και στο επόμενο τετράμηνο όπου προσπαθήσαμε να συγκεράσουμε την παιδεία με το ραδιόφωνο... Δεν είναι τυχαίο που μιλάμε για παιδεία και όχι για εκπαίδευση!
Παρακολουθήσαμε συναυλίες, θεατρικές παραστάσεις και κινηματογραφικές ταινίες, πήγαμε σε εκθέσεις ζωγραφικής και φωτογραφίας και πήραμε συνεντεύξεις από καταξιωμένους ανθρώπους στο χώρο της τέχνης. Γράψαμε για ένα ολόκληρο τετράμηνο σε ηλεκτρονικές εφημερίδες, οι οποίες υποδέχτηκαν με ουσιαστικό ενδιαφέρον και ειλικρηνή σεβασμό τις όποιες απόψεις μας ( Kulturosoupa, iTabloid, Apothessaloniki, Parallaxi, MySalonika, Boxtv κ.α.).
Άλλοτε εκθειάσαμε τους καλλιτέχνες και τα έργα τους και άλλοτε πάλι τους προσγειώσαμε στη σκληρή, αλλά καθαρή πραγματικότητα του υποκειμενισμού. Κι ο υποκειμενισμός συνδέεται με τον πραγματισμό! Καταλήξαμε πως αυτά που άρεσαν σε μας είναι πιθανό να μην άρεσαν σε άλλους και πως όσα εμάς δεν μας “είπαν” και πολλά πράγματα, άλλους είναι πιθανό να τους γοήτευσαν!
Δεν είναι σπουδαίο να δέχεσαι συνειδητά την ύπαρξη του διαφορετικού στα δεκαέξι σου χρόνια;
Και το κυριότερο που μας άφησε αυτή η φιλόδοξη προσπάθεια δεν θα πρέπει να μείνει ασχολίαστο! Θέλουμε να επισημάνουμε ότι κανένα από τα άρθρα μας δεν υπέστη από τα μέσα που μας φιλοξένισαν την παραμικρή λογοκρισία!
Μέσα λοιπόν από αυτήν τη διαδικασία που είχε να κάνει με την θεωρία αλλά και με την πράξη, καταφέραμε να μάθουμε καινούργια πράγματα, να σπάσουμε τους καθρέπτες κάποιων μύθων και να βελτιώσουμε το λόγο μας


Ο πόνος της μάνας είναι βουβός... κι εσύ ένας... !!!

Τι δουλειά έχει αυτό το 13;
Το βάζω για να φέρει σε κάποιους ανόητους γρουσουζιά και για να καταλάβουν επιτέλους, αν ο πόνος της μάνας ή του πατέρα μπορεί να μπει σε καλούπια ή σε συντεταγμένες και να είναι βουβός ή γκαβός ή κουτσός!
Πόση ανοησία υπάρχει στη χώρα μας!
Πόση έπαρση!
Η εγωμανία μερικών ταγών είναι άνευ ποταμών και λιμνών...
Η λογική κάποιων συμπολιτών μου με κάνει να επαναστατώ με όλους μας...
Πως είναι δυνατόν άνθρωπος να υποδεικνύει στην μάνα ενός νεκρού πως να συμπεριφερθεί μετά τον χαμό του παιδιού της;
Η Ελληνίδα μάνα δεν είναι πολιτευτής της ελληνικής περιφέρειας, ο οποίος τα Σάββατα, τις Κυριακές και τις αργίες τρέχει και φωτογραφίζεται σε γάμους και βαφτίσια ή σε κηδείες και μνημόσυνα της εκλογικής του περιφέρειας!
Οι πολιτευτές μας ξέρουν πως να φερθούν στον γάμο, έχουν τον δικό τους μοναδικό τρόπο να τα πούμε στην κηδεία...
"Να ζήσετε και να τον θυμάστε..."
Εγώ εύχομαι να ζήσουμε και να σας ξεχάσουμε!
Φοράτε και μαύρη γραβάτα και το σκουρόχρωμο κοστούμι σε κηδείες ανθρώπων που δεν είδατε ποτέ την όψη τους!
Πως θα αντιμετώπιζε η ψυχιατρική επιστήμη μια τέτοια συμπεριφορά;
Πως θα αντιμετώπιζε η ψυχιατρική επιστήμη την δική μας απάθεια;
Θα πρέπει να χάσεις τον γιο ή την κόρη σου για να συμπεριφερθείς ανθρώπινα;
Η μάνα του αδικοχαμένου νεκρού λοιπόν οφείλει να καθίσει σε μια γωνιά, να φορέσει τα μαύρα από την κορφή ως τα νύχια και να κλαίει την μοίρα της!
Τής απαγορεύεται να μιλά στα κανάλια...
Να κλαίει αυτή και να μιλάτε εσείς!
Τέλειο!
Στα κανάλια μιλούν μόνο οι πολιτικοί που έχουν "λόγο και τιμή", όταν φυσικά αυτοί το επιλέγουν...
Να λέμε και καμιά βλακεία να περνάει η ώρα μας ευχάριστα!
Βγαίνουν στον αέρα οι κύριοι συμβουλάτορες για να ολοκληρώσουν την σκέψη τους και για να βάλουν τα πράγματα στην θέση τους!
Δίνουν συνταγές για όλα τις αρρώστιες...
Είναι αρρώστια τελικά να έχεις συναισθήματα κι αυτά τα συναισθήματα να μην μπορείς να τα κοντρολάρεις;
Έχουν μάθει τόσα χρόνια να ολοκληρώνουν μόνοι τους μπροστά στις τηλεοπτικές κάμερες και στα ραδιοφωνικά μικρόφωνα και για αυτό δυσκολεύονται αφάνταστα να μπουν στην λογική της πλέμπας και να σκεφτούν για τα συναισθήματα και τις σκέψεις των άλλων...
Αν τα διαβάσει αυτά που γράφω κάποιος από τους κυρίους πολιτευτάς, θα γελά με την ψυχή του και θα με περάσει για γραφικό!
Κι οι ακόλουθοί του, πείτε τούς και ουραγούς και οπαδούς και...  θα συμφωνούν με τα λεγόμενά του!
Τι θα πει ο μέγας ρήρορας για τον γραφικό ανόητο;
Θα γράψει, θα γράψει και θα βαρεθεί!
Θα βαρεθεί και θα τον βαρεθούν...
Ξεχνάμε στην Ελλάδα...
Επιλεκτική η μνήμη μας, κυρίες και κύριοι...
Άνθρωποι που κάνουν τέτοιες χυδαίες δηλώσεις μπορούν να κυκλοφορούν με το κεφάλι ψηλά στις πλατείες των πόλεων της ιδιαίτερης πατρίδας τους και να ανταλάσσουν χειραψίες με τον κόσμο τους.
Κι αυτός ο κόσμος τούς απλώνει ακόμα το χέρι...
Αυτός ο κόσμος όμως, να μην το ξεχνούν αυτό, με το χέρι του και πάλι... τους έστειλε ένα μήνυμα!
Δεν το κατάλαβαν ακόμα το μήνυμα!
Τι κρίμα!
Ή μήπως το κατάλαβαν και μέσα στον πανικό τους προσπαθούν να το ανατρέψουν;
Ο πόνος της κάθε μάνας οφείλει να ακουστεί από την Αλεξανδρούπολη μέχρι την Κρήτη!
Κι όχι μόνο της μάνας που χάνει το παιδί της!
Και της μάνας που αναγκάζεται να μην στείλει το παιδί της για σπουδές...
Και της μάνας που της έφυγαν τα παιδιά στα ξένα...
Κι εκείνης της περήφανης μάνας που δεν έχει να βάλει στην τσέπη του παιδιού της το μισό ευρώ για το κουλούρι...
Είναι ανάγκη η μάνα να γκρεμίσει τα τείχη της σοβαροφάνειας και της υποκρισίας σας!
Να σπάσει τα αποστήματα και τα καρκινώματα που δημιούργησαν τόσα χρόνια τώρα τα ρουσφέτια σας!
Ο πόνος ο δικός της δε θα είναι βουβός...
Όταν θα μπαίνετε και θα βγαίνετε από τις φυλακές πάλι θα φωνάζει...
Και για να μην παρεξηγηθούμε...
Δεν μιλώ για όλους!
Μιλώ για κάποιους...
Ευτυχώς που ο κανόνας έχει αρκετές εξαιρέσεις!