Και παρόλο που διακρίνονται ολοκάθαρα τα αρνητικά τους σημεία εμείς οι "μεγαλόψυχοι" συνεχίζουμε να τα αντέχουμε, να τα υπομένουμε και μερικές φορές να τα λιβανίζουμε κιόλας.
Θέατρο του παραλόγου η εγγενής λιποψυχία μας!
Κακό θέατρο του παραλόγου!
Περίεργο ον ο σύγχρονος άνθρωπος... ο άνθρωπος της περιβόητης οικονομικής κρίσης!
Βλέπεις πως αυτό που έχεις δίπλα, πάνω, δεξιά ή αριστερά από σένα δεν είναι και τόσο καλό...
Αυτό το οποίο σε κυβερνά, αυτό με το οποίο συνεργάζεσαι, αυτό το οποίο αγαπάς, αυτό το οποίο σιχαίνεσαι...
Σου λένε και κάποιοι άλλοι πως δεν είναι και τόσο καλό...
Βλέπεις πόσο εύκολα μπορείς να εκτεθείς!
Κι εσύ λες πως τα ξέρεις όλα αυτά - μπορεί και να τα ξέρεις κάπου στο βάθος - και προχωράς...
Ξέρεις εσύ τι κάνεις!
Το κολύμπι ανάμεσα στις ακαθαρσίες είναι της μόδας...
Κουβαλάμε καθημερινά τους ανθρώπους "μας", κουβαλάμε τις συνήθειες τους, κουβαλάμε και τις συμπεριφορές τους...
Μια νεοελληνική κοινωνία που περιμένει να λάβει χώρα το μέγα θαύμα!
Θα περιμένει και θα περιμένει...
Ας περιμένει!
Δε θα ανοίξω εγώ την πόρτα, λέει ο ανώνυμος...
Δε θα με τσιμπήσουν εμένα οι σφήγκες, λέει ο δήθεν διάσημος...
Κάνω παρέα με ανθρώπους που μπορεί και να έχουν κλέψει...
Μέχρι να αποδειχτεί ότι ο τάδε... έχει ο Θεός!
Δύσκολα και αποκρουστικά τα καταληκτικά συμπεράσματα μιας φιλοσοφίας των χαλαρών οπισθίων!
Άχρηστες οι κοπιώδεις προσπάθειες της κατανόησης...
Καθένας σε τούτη τη ζωή είναι μόνος...
Σιγά το θέσφατο!
Μόνος έρχεται στη ζωή και μόνος πεθαίνει, δίχως φυσικά να διαισθανθεί στο ελάχιστο την οδυνηρή ματαιότητα των πραγμάτων!
Εκατό φορές τα έχουμε πει...
Και θα τα λέμε... μέχρι να αλλάξει κάτι!
Ο εγωισμός ξεχειλίζει και κυλά στα πεζοδρόμια...
Εγώ λέω το σωστό κι εσύ λες το λάθος!
Περαστικά μας...
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.