Αντί να μιλάς... πήγαινε και μάζεψε κεράσια!!!

Το παρακάτω κείμενο είναι αυτοαναφορικό, αλλά έχει αποδέκτες με όνομα και επώνυμο!
Η αυτοαναφορικότητα σε τέχνη και σε μη τέχνη...
Οι άνθρωποι - φίλοι, γνωστοί, άγνωστοι -  είναι αυτοί που είναι και θα αλλάξουν τις ιδέες και τις χυδαίες συμπεριφορές τους - αν κάποτε γίνει αυτό - μόνο με τα στραπάτσα και τα χαστούκια που αφειδώς θα τους προσφέρει το πέρασμα του χρόνου.
Θα μεγαλώσουν... και θα μάθουν.
Κι αν πάλι δεν μάθουν αυτοί, θα μάθουν τα παιδιά και τα εγγόνια τους!
Κοιτούν μονάχα την βόλεψή τους...

Στο μυαλό μου... οι εκλογές, οι εξετάσεις στα σχολεία όλης της χώρας και το καλοκαίρι!
Αφήνω έξω τον ωχαδερφισμό, τον ωφελιμισμό, την ψευτιά, την δουλικότητα, τον ωφελιμισμό, τον αριβισμό, τον νεποτισμό, τον κονφορμισμό... 
Κουράστηκα!
Κι αρχίζουμε με τις εκλογές!

Όλοι υπήρξαν νικητές στην τελευταία εκλογική αναμέτρηση!
Τι είναι κι αυτή η καύλα του νικητή και της πρωτιάς!

Όλοι θέλουν να διεκδικήσουν το αλάθητο και να γευτούν τις δόξες που τους οφείλονται...

Σε αυτές τις εκλογές οι ταγοί λειτούργησαν έξυπνα, γιατί έβαλαν μέσα στα ψηφοδέλτια των δημοτικών εκλογών πάρα πολύ κόσμο. Να ψηφίσεις αυτόν που γνωρίζεις... Έναν γιατρό που κάποτε σε βοήθησε, τον καθηγητή των παιδιών σου, τον μηχανικό που σου έβγαλε παράνομα την άδεια για το υπόγειο ή το ημιυπόγειο, τον άνεργο...
Κι εσύ είχες την "ηθική" υποχρέωση να μη φανείς αγνώμων.

Στις Δημοτικές και Νομαρχιακές εκλογές ψήφιζες πρόσωπα!

Στις Ευρωεκλογές πάλι για πρώτη φορά όφειλες να σταυρώσεις κάποιον... Για καλό το έκαναν οι άνθρωποι! Τόσα χρόνια μας σταύρωσαν αυτοί... να αισθανθούμε κι εμείς κάποια εξουσία! Και σταυρώσαμε όλους τους διάσημους, δηλαδή αυτούς που έδειχνε η τηλεόραση και τα συμφέροντα μιας άρρωστης εξουσίας, δηλαδή πολλούς τενεκέδες... κι αφήσαμε στην απέξω εκείνους τους ανθρώπους που άξιζαν...
Τόσο ηλίθιοι είμαστε;

Κι αν σας έλεγα πως δεν έχω την διάθεση και την αντοχή να προσπαθήσω να πείσω κανέναν για τις ξεπερασμένες απόψεις - θέσεις μου, θα ακουγόμουν παραιτημένος;
Ίσως απαισιόδοξος;
Μια χαρά είμαι μέσα στην δική μου ηλιθιότητα!
Και το ερώτημα έρχεται στο στόμα...
Γιατί οι δικές μου απόψεις να είναι οι σωστές;

Καλό και αυτό!

Ο καθένας ας πιστεύει σε αυτά που γουστάρει κι ας αναλάβει και το κόστος των επιλογών του!
Το ίδιο θα πράξω κι εγώ!
Οι εξετάσεις στα σχολεία κάποτε θα τελειώσουν, παίδες!
Κανείς δεν αντιδρά για το νέο σύστημα!
Ποιά είναι λοιπόν η λύση;

Φεύγω σε μερικές μέρες για το Πήλιο...

Θα μαζέψω τα κεράσια και τα βύσσινα από την αυλή μου... και θα φτιάξω μαρμελάδες και γλυκό του κουταλιού!