Η αναγνώστρια θέλει τη σύμβαση για να σηκώσει την καθημερινότητά της...
Ο κόσμος όλος... τα θέλει τα συμβατικά του!
Κι απαντώ: είμαι συμβατικός, αλλά πολλοί δεν το καταλαβαίνουν! Κάποια στιγμή θα σας μιλήσω αναλυτικά για τις δικές μου - ετερόφωτες και αυτόφωτες - συμβάσεις!
Ποια σκέψη μου έρχεται τώρα στο μυαλό;
Να κοντεύω να ανοίξω την πόρτα των πενήντα, να έχω διανύσει με τα πόδια τον όποιο δρόμο μου και να ακολουθώ τις συμβάσεις που μου "επιβάλλονται" από μια λαβωμένη κοινωνία που προσπαθεί απεγνωσμένα να βρει τον προσανατολισμό της... μου φαίνεται αρκετά αταίριαστο.
Τις όποιες παρελθοντικές υποχωρήσεις μου τις έχω υποστηρίξει σθεναρά και σαφώς - ελπίζω να βρω το κουράγιο - να υποστηρίξω και τις υποχωρήσεις του μέλλοντος!
Πολλά τα αταίριαστα στις ζωές των ανθρώπων!
Υποχώρηση είναι να ανταλάσσεις τυπικά μηνύματα και να το συνεχίζεις...
Υποχώρηση είναι να κρατάς σχέσεις που ξέρεις πως έχουν τελειώσει!
Υποχώρηση είναι να κοιτάς πόσα βιβλία πούλησες...
Υποχώρηση είναι να μη στεναχωριέσαι με τα βιβλία που δεν πούλησες!
Υποχώρηση είναι να ξέρεις πως ο άλλος σου μιλά για να κερδίσει κάτι από σένα...
Υποχώρηση είναι να σου λένε κάτι ξεκάθαρα κι εσύ να μην το καταλαβαίνεις!
Υποχώρηση είναι να μη μιλάς για να μη προσβάλεις τον άλλον!
Δεν είμαι εγώ αυτός που θα τετραγωνίσει τον κύκλο!
Αρκετές ήταν οι φορές που είπα τη γνώμη μου και διέκρινα πως πολλοί από μας θέλουν να ακούνε πράγματα που τους αρέσουν.
Μη νομίσετε πως έχω πικρίες!
Είμαι μέρος ενός συστήματος και έχω αποδεχτεί την νομοτέλεια κάποιων πράγματων...
Στο αποδέχομαι δίνω την έννοια του: δεν μπορώ να κάνω διαφορετικά!
Κι οι άνθρωποι θέλουν να τους χαϊδεύεις τα αυτιά...
Η εμφάνισή μου είναι βέβαιο πως αδυνατεί να χαϊδέψει τα μάτια και η σκέψη μου δεν είναι σε θέση να χαϊδέψει αυτιά...
Δε χαϊδεύω και δε παραπλανώ συνειδήσεις...
Απομάκρυνση λοιπόν από τον κόσμο του facebook!
Το διάστημα αυτό δεν είμαι λυπημένος, αλλά δεν είμαι και αρκετά χαρούμενος!
Όταν είμαι χαρούμενος παίρνω όλες τις "γενναίες" αποφάσεις...
Είπα να πρωτοτυπίσω...
Είπα λοιπόν να περνάω καλά τη μέρα μου και να μην αναλωθώ με πράγματα που δε θα μου πρόσφεραν χαρά!
Σταμάτησα τα μαθήματα στο σχολείο μου πριν από τις διακοπές του Πάσχα και θα τα αρχίσω πάλι στο πρώτο δεκαήμερο του Σεπτέμβρη.
Υπάρχει αρκετός χρόνος για περισυλλογή!
Υπάρχει άπλετος χρόνος για ξεκούραση!
Υπάρχει χρόνος και για γράψιμο...
Ποτέ δε τα πήγα καλά στο μισό αιώνα της ζωής μου με τις εξαρτήσεις λόγω της δογματικής ιδεολογίας μου.
Δογματικός και συμβατικός λοιπόν...
Μακριά από εξαρτήσεις κραυγάζει ο δογματισμός μου!
Μια τέτοια εξάρτηση ήταν τελικά για μένα και ο μικρόκοσμος του facebook.
Παλιά τους κύκλους τους έκλεινα στην επταετία...
Σχολεία, σπουδές, εργασιακοί χώροι...
Μεγάλωσα και δε με παίρνει...
Ξεκινάω κάτι και μέσα στο χρόνο το προδίδω και με προδίδει!
Δεν υπάρχει χρόνος για τα προκαταρκτικά και τα παρεπόμενα...
Είμαι άνθρωπος της υπερβολής...
Δε διέγραψα το λογαριασμό μου, επειδή ανήκω σε εκείνους τους ρομαντικούς που δεν πετούν ποτέ το παρελθόν τους.
Γύρισα - θέλω να το πιστεύω αυτό - μια σελίδα στην καθημερινότητα μου...
Δυο μέρες τώρα ζω τη άλλη πλευρά μιας νέας ρουτίνας!
Μου λείπουν πραγματικά κάποιοι άνθρωποι!
Κάποιοι άλλοι μου λείπουν περισσότερο!
Θα προσπαθήσω να κρατήσω - αν φυσικά το θελήσουν - κάποια επαφή με αυτούς!
Κι όταν επιστρέψω κάποια στιγμή... μου λένε φίλοι και γνωστοί πως πρέπει να αντιμετωπίσω το facebook σαν ένα εργαλείο δουλειάς!
Δε νομίζω πως θα το κάνω...
Με βλέπω να πράττω πάλι τα ίδια!
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.