Το επόμενο μυθιστόρημα

  Κάθομαι εδώ και αρκετές μέρες στην πίσω βεράντα και διορθώνω με τεράστιο κόπο το επόμενό μου μυθιστόρημα. Δεν έχω ξεπεράσει τις διακόσιες σελίδες και η υπομονή μου αρχίζει να επαναστατεί! Δε μπορώ να ασχοληθώ με περισσότερες από είκοσι σελίδες την ημέρα...
  Θα περάσει όλος ο Αύγουστος με διορθώσεις!
  Το οπτικό μου πεδίο είναι η παραπάνω φωτογραφία. Σας το καταθέτω! Αυτή η βεράντα που με φιλοξενεί δε κοιτά στη θάλασσα. Δε θέλω να κοιτώ τον Αργολικό κόλπο όταν κάνω τις προσθαφαιρέσεις και τις άλλες διορθώσεις.
  Προτίμησα να μη το βγάλω φέτος αυτό το μυθιστόρημα. Το έχω διορθώσει αρκετές φορές, αλλά πάντα θέλω να του ρίξω ακόμα μια ματιά! Θα είναι άραγε τελευταία αυτή η ματιά;
  Μπορεί και να φοβήθηκα την οικονομική κρίση και να μην ήθελα να τρέχω δεξιά και αριστερά για να το παρουσιάσω. Μπορεί να μη θέλω να πάρω απόφαση πως οι "Ψυχές" έχουν κάνει τον κύκλο τους και πως σιγά - σιγά θα πρέπει να τις αποχωριστώ!
  Οι "Ψυχές" δε θα είναι στην πρώτη γραμμή του πυρός.
  Όλα τα ωραία πράγματα κάποτε τελειώνουν!
  Μετά από το βιβλίο που αυτή τη στιγμή κάνω τις διορθώσεις του, θέλω να γράψω κάτι ανάλαφρο. Κάτι που να κάνει τον αναγνώστη να χαμογελά...
  Δε θα βγάλω από αυτά που έχω στο συρτάρι των εμπειριών!
  Δύσκολες οι εποχές, δύσκολες και οι ανάσες της γραφής μου!
  Δε θα χαμογελάσει δηλαδή ο αναγνώστης με το επόμενο βιβλίο μου;
  Έχουμε καιρό ακόμα. Να βρούμε τίτλο, να βρούμε εξώφυλλο... Πολλά έχουμε να βρούμε!