Καιρό έχω να γράψω...
Δεν ξέρω γιατί, αλλά καιρό έχω να γράψω σε τούτο το blog!
Τα πάντα στην σημερινή εποχή τα βιώνουμε μόνοι μας ή μαζί με άλλους - σε κάποια διάσταση διαφορετική - ως μεγιστοποιημένα και τραγικά.
Βλέπω και ακούω σχεδόν παντού αντιδράσεις υπερβολικές, γκρίνιες ατελείωτες, φωνές παράταιρες, παράπονα...
Όλοι θέλουν να τους καταλάβουν οι άλλοι και να τους αποδώσουν αμέσως όλα αυτά που τους αξίζουν...
Την υγεία μας να έχουμε, λέω εγώ!
Αν είμαστε γεροί κι όλα τα άλλα θα έρθουν να μας συναντήσουν!
Κι αν δεν έρθουν, δεν ήταν να έρθουν...
Οι πάντες περιμένουν λοιπόν να ακούσουν τον καλό τον λόγο από τα χείλη του άλλου...
