Η γοητεία μιας πόρτας...

Κάπου στο διαδίκτυο... είδα αυτό το όμορφο κολάζ. Πόρτες από το Αϊβαλί. Για λίγα λεπτά της ώρας έμεινα να τις χαζεύω χωρίς να κάνω την παραμικρή σκέψη. Οι σκέψεις που ακολούθησαν την πρώτη μου εντύπωση σχεδόν κοινότυπες. Πόρτες που τις χάραξε ο χρόνος! Πόσοι άνθρωποι του χθες μπήκαν και βγήκαν από αυτές τις πόρτες χαρούμενοι, πόσοι πάλι λυπημένοι, πόσα τα μυστικά που κρύβουν στους κόλπους τους αυτές οι πόρτες; Άφησα την "φιλοσοφία" της κλειδαρότρυπας για τα περιθώρια της ιστορικής έρευνας και προχώρησα... Πολλές φορές οι άνθρωποι θέλουμε να κλείσουμε με μανία τις εύθραυστες  πόρτες της ψυχής μας και να αφήσουμε έξω από...

Read more »

Απίθανες ιστορίες της Θεσσαλονίκης...

Πριν από λίγες ώρες διάβασα την παρακάτω ανακοίνωση και χάρηκα πολύ.   "Με ιδιαίτερη συγκίνηση αλλά και ενθουσιασμό είμαστε πλέον στην ευχάριστη θέση να ανακοινώσουμε τα ονόματα των νικητών στον τελευταίο μεγάλο διαγωνισμό διηγημάτων “Θεσσαλονίκη: Απίθανες Ιστορίες της Πόλης μας” που διοργανώσαμε σε συνεργασία με την ομάδα της ιστοσελίδας www.impossible.gr Έτσι, από τις περισσότερες από 150 συμμετοχές, ξεχώρισαν με τα κείμενα τους οι 40 που ακολουθούν (τα ονόματα είναι σε αλφαβητική σειρά): Αθανάσιος Πανέλας, Αθηνά Κολπονδίνου, Αίγλη Μαλόνε, Άννα Φαχαντίδου, Απόστολος Λαγαρίας, Βάσια Μακρυδάκη, Βίκη Κοσμοπούλου, Γιάννης...

Read more »

"Ανθρώπων Έργα".

  Η συνέντευξη μου στη Χρύσα Μπαλαμπάνη για το ηλεκτρονικό περιοδικό "Ανθρώπων Έργα". Μιλήσαμε για βιβλία και όχι μόνο! Το να γυρίζεις πίσω στον χρόνο και να θυμάσαι σίγουρα σε μελαγχολεί. Υπάρχουν όμως και στιγμές που αισθάνεσαι κάποια χαρά... Τους ευχαριστώ για την φιλοξενία!             ...

Read more »

"Κριτικοί" βιβλίου... του κώλου!!!

Και λίγα λέω... "Κριτικοί" βιβλίου του κώλου! Και για να εξηγούμαστε από την αρχή δεν μιλάμε για εκείνους τους ανθρώπους που διαβάζουν ένα βιβλίο και λένε, αν τους άρεσε ή δεν τους άρεσε, ή γιατί τους άρεσε ή δεν τους άρεσε... σε κάποιες ομάδες του facebook. Μιλάμε για ανθρώπους τυπικά αμόρφωτους - δεν ξέρω αν έχουν καν απολυτήριο από το λύκειο - που δηλώνουν "κριτικοί." Τώρα θα μου πείτε πως μιλώ για τυπικά και όχι για ουσιαστικά αμόρφωτους. Μα φυσικά και μιλώ για τυπικά αμόρφωτους ανθρώπους! Δεν θα περάσω να κρίνω σε ένα δεύτερο στάδιο την όποια ουσία των προθέσεων ή της άγνοιάς τους, αν δεν πληρούνται πρώτα οι τυπικές προϋποθέσεις. Δεν...

Read more »

Αντί να μιλάς... πήγαινε και μάζεψε κεράσια!!!

Το παρακάτω κείμενο είναι αυτοαναφορικό, αλλά έχει αποδέκτες με όνομα και επώνυμο! Η αυτοαναφορικότητα σε τέχνη και σε μη τέχνη... Οι άνθρωποι - φίλοι, γνωστοί, άγνωστοι -  είναι αυτοί που είναι και θα αλλάξουν τις ιδέες και τις χυδαίες συμπεριφορές τους - αν κάποτε γίνει αυτό - μόνο με τα στραπάτσα και τα χαστούκια που αφειδώς θα τους προσφέρει το πέρασμα του χρόνου. Θα μεγαλώσουν... και θα μάθουν. Κι αν πάλι δεν μάθουν αυτοί, θα μάθουν τα παιδιά και τα εγγόνια τους! Κοιτούν μονάχα την βόλεψή τους... Στο μυαλό μου... οι εκλογές, οι εξετάσεις στα σχολεία όλης της χώρας και το καλοκαίρι! Αφήνω έξω τον ωχαδερφισμό, τον...

Read more »

Η τράπεζα αίματος, η τράπεζα σπέρματος και η τράπεζα των ηλιθίων...

Η Τράπεζα αίματος... σωτήρια!  Η Τράπεζα σπέρματος... σωτήρια! Η Τράπεζα θεμάτων... να κλαις και να γελάς μαζί! Και στις τρεις τράπεζες δίνεις δωρεάν από το περίσσευμα σου και στην συνέχεια χαίρεσαι με την κοινωνική σου προσφορά.  Κι αυτός που παίρνει δείχνει... πως δεν έχει περίσσευμα! Έδωσαν λοιπόν και κάποιοι συνάδερφοι τα δικά τους θέματα στην τράπεζα του υπουργείου παιδείας κι αυτή χωρίς να τα ελέγξει τα δέχτηκε στους φιλόξενους κόλπους της. Και ερωτώ εγώ ο ανόητος! Αν θέλεις να δώσεις αίμα δεν οφείλεις να καλύπτεις και κάποιες προϋποθέσεις; Για το σπέρμα... δεν το συζητώ! Δεν μπορείς να είσαι "άσφαιρος"...

Read more »

Σοφία Βόικου - Το Μυστικό της Καταιγίδας

  ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ. ( Ο λόγος είναι προφορικός...) Το “Μυστικό της Καταιγίδας” είναι ο τίτλος του νέου μυθιστορήματος της Σοφίας Βόικου. Οι λέξεις του τίτλου “μυστικό” και “καταιγίδα” από μόνες τους σε προκαλούν αμέσως να αναρωτηθείς... Ποιο να είναι αυτό το μυστικό και μάλιστα τι σχέση μπορεί να έχει με ένα φυσικό φαινόμενο, με μια καταιγίδα; Κυριολεκτική ή μεταφορική είναι αυτή η καταιγίδα... ή μήπως και τα δύο μαζί; Η απορία σας θα λυθεί στο τέλος του βιβλίου! Δε θα αποκαλύψω το μυστικό της καταιγίδας! Ο τόπος... Ένα μικρό νησί κάπου κοντά στην Ρόδο... Στο παρελθόν κατά την διάρκεια του δεύτερου παγκόσμιου...

Read more »

Καλή επιτυχία, Σοφία!!!

Τις τελευταίες ημέρες γίνεται ένας μικρός - μεγάλος χαμός στα ΜΜΕ! Λογικό και αναμενόμενο να συμβαίνει κάτι τέτοιο, αφού ο χρόνος τρέχει με πολύ γρήγορους ρυθμούς για τους υποψηφίους. Παντού - ακόμα και στο facebook - υποψήφιοι και υποψήφιες προσπαθούν να μας "κερδίσουν"... Άλλοι από αυτούς δείχνουν καλοί, άλλοι ίσως λιγότερο καλοί, άλλοι απλώς συμπαθητικοί, άλλοι πάλι φιλόδοξοι ή εμετικά ευγενικοί και άλλοι κακοί ή ψεύτικοι. Δεν μπορείς να είσαι σίγουρος για όλα όσα διαβάζεις! Δεν πρέπει να πιστεύεις όλα όσα σου υπόσχονται! Είναι ανόητο τα μάτια σου να φορούν μόνο ένα ζευγάρι γυαλιά... Τυχαίνει να γνωρίζω προσωπικά αρκετούς...

Read more »

Μοιάζω με βόδι;;;

Πρωτομαγιά... ή Πρωταπριλιά έχουμε σήμερα;Δεν έχουμε μνήμη... Μάθαμε να σωπαίνουμε και να συμβιβαζόμαστε με το παράλογο!!! Δε θα μιλήσω για τα σοβαρά και τα μεγάλα... Αυτά τα είπαμε πολλές φορές! Μια φορά κι έναν καιρό λοιπόν ένας κομπλεξικός συγγραφέας ζήλεψε πολύ...Σε κάποια βραβεία... για μυθιστορήματα... ο "κόσμος" ανάμεσα στα άλλα... επέλεξε να ψηφίσει και την μαντάμ που είχε μιλήσει κάποτε για τους τζαμπατζήδες!!! Ναι είναι αλήθεια!!! Το "κακό" έγινε καλό... Έδειξε να θυμώνει με τον κόσμο... Μήπως ψήφισε κάποια κουλτουριάρικη αγέλη, μήπως αυτοί που την έβριζαν κατάλαβαν το λάθος τους κι εκτίμησαν το συγγραφικό της ταλέντο... Πολλές...

Read more »

ΤΑΣΟΣ ΑΓΓΕΛΙΔΗΣ ΓΚΕΝΤΖΟΣ ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΣΤΟ DRTV ΤΗΣ ΠΕΛΟΠΟΝΝΗΣΟΥ

...

Read more »

Αγκάθια...

  Μεγάλη βδομάδα... κι ακόμα ένα Πάσχα κάθεται πάνω στην πλάτη μας! Οι σκέψεις μου πολλές και αντιφατικές...  Δεν θα πω ούτε πολλά, ούτε σοφά λόγια! Δεν είναι αυτονόητο ότι και του χρόνου θα μας τιμήσει η Μεγάλη Τετάρτη... ή η Μεγάλη Πέμπτη με την παρουσία της! Ποιος από μας γνωρίζει πως θα είναι τα πράγματα για τον ίδιο ή για τους δικούς του ανθρώπους σε ένα χρόνο από τώρα; Κι εμείς οι κοινοί θνητοί που έχουμε εστιάσει την επιλεκτική μας όραση προς το μέλλον το δικό μας και των παιδιών μας μάλλον ξεχνάμε πως δεν μπορούμε  να σταματήσουμε τον χρόνο! Δεν είμαι απαισιόδοξος...  Το μόνο ίσως που περνά...

Read more »

"Να μη ξεχάσουμε να ζήσουμε" είχα διαβάσει κάποτε σε έναν τοίχο...

Καιρό έχω να γράψω... Δεν ξέρω γιατί, αλλά καιρό έχω να γράψω σε τούτο το blog! Τα πάντα στην σημερινή εποχή τα βιώνουμε μόνοι μας ή μαζί με άλλους - σε κάποια διάσταση διαφορετική - ως μεγιστοποιημένα και τραγικά. Βλέπω και ακούω σχεδόν παντού αντιδράσεις υπερβολικές, γκρίνιες ατελείωτες, φωνές παράταιρες, παράπονα... Όλοι θέλουν να τους καταλάβουν οι άλλοι και να τους αποδώσουν αμέσως όλα αυτά που τους αξίζουν... Την υγεία μας να έχουμε, λέω εγώ! Αν είμαστε γεροί κι όλα τα άλλα θα έρθουν να μας συναντήσουν! Κι αν δεν έρθουν, δεν ήταν να έρθουν... Οι πάντες περιμένουν λοιπόν να ακούσουν τον καλό τον λόγο από τα χείλη του άλλου...

Read more »

21 του Φλεβάρη στο Books - Toys.

Χαίρομαι που την Παρασκευή στις 21 του Φλεβάρη θα παρουσιάσω στη Λέσχη Ανάγνωσης Books - Toys στον Εύοσμο το μυθιστόρημα "Όσα ποτέ δεν είπαμε." Χαίρομαι επειδή θα μιλήσω για ένα βιβλίο που έγραψα μαζί με την Ευρυδίκη Αμανατίδου, την Χρυσούλα Λουλοπούλου και τον Δημήτρη Νίκου. Θα έρθουν να με επισκεφτούν οι στιγμές της δημιουργίας του χθες... Καλοδεχούμενες όλες οι αναμνήσεις! Οι αναμνήσεις θα φύγουν, θα με προσπεράσουν, θα τις προσπεράσω... και θα πάμε στην επόμενη στάση!!! Κι άλλη στάση μετά... Μακάρι το τέρμα να απέχει... Μακάρι να κάνω πολλές ακόμα στάσεις μέχρι να φτάσω σε αυτό! Ευχαριστώ το βιβλιοπωλείο Books - Toys για...

Read more »

Μακάρι φέτος να είμαι περισσότερο ώριμος!!!

Τα χρόνια περνούν... Γεννήθηκα το 1964 και έχουμε πατήσει... στο 2014. Θυμάμαι πολλά από τα ιστορικά γεγονότα της σύγχρονης Ελλάδας που μας οδήγησαν στην τωρινή μας κατάσταση! Ποτέ δεν μπορούσα να φανταστώ τον εαυτό μου... στα πενήντα! Μην νομίσετε όμως πως είναι και κάτι που να θέλει επιστημονική διερεύνηση... Το λες, το πετάς από πάνω σου και γελάς με την καρδιά σου... σαν να μην το πιστεύεις! Πενήντα! Το πενήντα προκύπτει από την ταυτότητα κι εσύ αισθάνεσαι... άντε τριάντα! Πολλά λέω... Γυρνώ την σκέψη μου... πίσω στην Καβάλα και στα ανέμελα για τους πολλούς χρόνια του Δημοτικού σχολείου. Και του Γυμνασίου... Και...

Read more »