Ο τελευταίος απολογισμός.

 Η λέξη τελευταίος... δε μου πολυαρέσει! Το τελευταίο τσιγάρο μου πριν από περίπου ένα χρόνο... δε  το θυμάμαι! Και πάντα πίστευα πως θα το θυμάμαι... Τελευταίος μαθητής δεν υπήρξα ποτέ! Τη τελευταία φορά που την πάτησα... δε θέλω να τη θυμάμαι! Είμαι κι εγώ ένας από αυτούς τους “φοβερούς” τύπους που  όταν τους ρωτάς για τα ελαττώματά τους σου λένε στα  σίγουρα... τα δύο παρακάτω; “Είμαι ευκολόπιστος...” “Είμαι τελειομανής!” Ευτυχώς που δεν είμαι το ένα... και δοξάζω το Θεό που δε  θέλω με τίποτε να γίνω το άλλο! Και συνεχίζω... Τα τελευταία λόγια των ανθρώπων...

Read more »

Τα πέτρινα Χριστούγεννα!!!

«Τα πέτρινα Χριστούγεννα» του Τάσου Αγγελίδη Γκέντζου. 1η Χριστουγεννιάτικη Ιστορία των Συντακτών της Kulturosupas. Τετάρτη, 12 Δεκέμβριος 2012 «Τα πέτρινα Χριστούγεννα» του συγγραφέα Τάσου Αγγελίδη Γκέντζου. Δείτε το, διαβάστε το και κοινοποιήστε το στο προφίλ σας και ένας από εσάς, κερδίζει μια 2πλη πρόσκληση για θεατρική παράσταση επιλογής σας* Η Θεσσαλονίκη δεν είχε φορέσει τα καλά της ρούχα κι είχε αφήσει στη παλιά ντουλάπα της εκείνο το τεράστιο γιορτινό καπέλο με το μακρύ τούλι… από το φόβο μήπως προκαλέσει τα παιδιά και τα εγγόνια της. «Δεν ήταν ο καιρός για φιέστες», όπως έλεγαν...

Read more »

Χρόνος

Για μια ακόμα φορά κάθομαι δίπλα στο αναμμένο τζάκι και κρατώντας στο χέρι μου μια κούπα με ζεστό κόκκινο κρασί προσπαθώ να λύσω τα δικά μου "προβλήματα πολυτελείας" και να συνηθίσω στην παρέα του χρόνου. Να εντάξω μέσα στον αγαπημένο μου χώρο την ύπαρξη και την ουσία του. Να συνηθίσω δηλαδή να στέκομαι δίπλα σε κάτι που με αναγκάζει να υποχωρώ και το οποίο με υποχρεώνει ευγενικά να συμπεριφέρομαι κατά τη δική του βούληση; Μάλλον δε θα του κάνω τη χάρη... Ποτέ δεν του έκανα το χατίρι  μέχρι σήμερα! Κι όμως... Ενώ τα έχω ξεκαθαρίσει τα πράγματα - παίρνοντας στα σοβαρά και το συναίσθημα και τη λογική - κι έχω πάρει εδώ και καιρό...

Read more »

Σκέψεις

Η φιλοσοφική θεώρηση ενός δεδηλωμένου προβληματισμού για τα πράγματα που παραπέμπουν συνειρμικά σε ιδεολογίες και συναισθήματα είναι λογικό να θεωρεί πως συνωστίζεται σε χώρους μέσα στους οποίους κυριαρχεί μια πληθώρα από ετερογενείς ψευδαισθήσεις. Το αληθινό φαντάζει ψεύτικο τις πιο πολλές φορές... Το tertio comparationem της εκάστοτε αλήθειας δεν είναι σε θέση να αντιληφθεί το μέγεθος και την έκταση αυτής της τόσο γενναίας αισθαντικής υποκειμενικότητας, με αποτέλεσμα να οδηγείται νομοτελειακά σε πρόχειρες γενικεύσεις και σε γενικούς αφορισμούς, οι οποίοι το μόνο που κατορθώνουν είναι να βοηθούν πρόσκαιρα...

Read more »

Το αεράκι και η καμινάδα

Normal 0 false false false MicrosoftInternetExplorer4 /* Style Definitions */ table.MsoNormalTable {mso-style-name:"Κανονικός πίνακας"; mso-tstyle-rowband-size:0; mso-tstyle-colband-size:0; mso-style-noshow:yes; mso-style-parent:""; mso-padding-alt:0cm 5.4pt 0cm 5.4pt; mso-para-margin:0cm; mso-para-margin-bottom:.0001pt; mso-pagination:widow-orphan; font-size:10.0pt; font-family:"Times New Roman"; mso-ansi-language:#0400; mso-fareast-language:#0400; mso-bidi-language:#0400;} Ένα ακόμα παραμύθι πέταξε κοντά στις παιδικές μου μνήμες… Οι εκδόσεις Σαΐτα απελευθέρωσαν...

Read more »

Μαίρη Ραζή

του Τάσου Αγγελίδη Γκέντζου  (από www.avecnews.gr ) Μερικούς ανθρώπους τους εκτιμάς! Κάποιους άλλους πάλι τους εκτιμάς περισσότερο… και τους θαυμάζεις… και τους σέβεσαι… Παίρνεις κάθε τόσο ιδέες από το δρόμο που χάραξαν για τη ζωή τους, ζωντάνια από την ενεργητικότητά τους, κλέβεις χωρίς την παραμικρή τύψη τη φιλοσοφία τους. Αυτούς τους ανθρώπους θα έπρεπε – πολιτεία και πολίτες - να τους έχουμε μπροστά μας στις δύσκολες και στις λιγότερο δύσκολες ώρες. Σήμερα που ζούμε αυτές τις τόσο περίεργες στιγμές… υπάρχουν  ανάμεσά μας και οι σπινθήρες του ορθολογισμού, αλλά και οι λάμψεις της αισθησιαρχίας! Ένα βράδυ η Μαίρη Ραζή μετά...

Read more »

Η σχέση μου με το περίεργο και το παράλογο…

Normal 0 false false false MicrosoftInternetExplorer4 Τα κείμενα ενός συγγραφέα έχουν άραγε κάποιους νοητούς αποδέκτες ή μήπως εστιάζουν σε συγκεκριμένους αποδέκτες με ονοματεπώνυμο; Τα κείμενα και οι απόψεις ενός αρθρογράφου; Τι εννοώ; Γράφω κάτι και μέσα στο μυαλό μου έχω μια κατάσταση που θέλω να θίξω ή ένα συναίσθημα που επιθυμώ να μοιραστώ… Και μέσα στο μυαλό μου στοχεύω απροκάλυπτα σε ένα πρόσωπο ή σε μια κοινωνική ομάδα… που λαχταρώ να διαβάσει αυτά που γράφω. Μπορεί και να μη τα διαβάσει ποτέ! Θα το ομολογήσω! Θέλω να με διαβάσουν οι αστυνομικοί και οι ταξιτζήδες,...

Read more »