Οι ΚΤΗΝΟΤΡΟΦΟΙ, ο ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ… και η Νοημοσύνη μας. Από τον ΤΑΣΟ ΑΓΓΕΛΙΔΗ ΓΚΕΝΤΖΟ.
Αυτό το πίσω... είναι που μας δημιουργεί το πρόβλημα!
Δύο στρατόπεδα τόσο μακριά... και τόσο κοντά το ένα με το άλλο!
Βλέποντας το βίντεο με τους κτηνοτρόφους και το δημοσιογράφο... στην αρχή γέλασα με τη ψυχή μου και στη συνέχεια – ομολογώ πως το προσπάθησα αρκετά ώστε... να αποφύγω τον εκνευρισμό - θυμήθηκα τη συγχωρεμένη τη γιαγιά μου στην Καβάλα. Σε τρία πράγματα ήταν στα σίγουρα δογματική.
“Θεός” της ο Ανδρέας και “Αγίες”... η τηλεόραση και η φιλενάδα της η Κούλα! Για τον Ανδρέα δεν σου επέτρεπε να της πεις και πολλά. Σου τον έκοβε τον αέρα! Την θυμάμαι να παρακολουθεί στην τηλεόραση την επιστροφή του...
Όταν άκουγε μια είδηση από τα ΜΜΕ της εποχής την πίστευε... κι αν προσπαθούσες να την μεταπείσεις, σε έβαζε στη μαύρη λίστα. Την φέρνω με νοσταλγία μπροστά στα μάτια μου: “Το είπαν στην τηλεόραση... Λέει η τηλεόραση ψέματα; Το είδα και το άκουσα! Για χαζή με περνάς;” Ξέρεις εσύ την αλήθεια και δεν τη ξέρουν στην τηλεόραση;”
Αδιανόητο να φανταστεί το μυαλό της πως υπάρχουν και σκηνοθετημένες ειδήσεις. Η τηλεόραση, η Κούλα και ο Ανδρέας δεν έλεγαν ποτέ ψέματα! Την Κούλα την αφήνω στην άκρη... Για τον Ανδρέα δε μιλώ γιατί δε θέλω να την ταράξω εκεί που βρίσκεται... Για την τηλεόραση όμως θα πω πέντε κουβέντες!
Η σκηνοθετική άποψη περί του θέματος έχει αλλάξει. Τι εννοώ; Η τηλεόραση έγινε “εξωστρεφής” και βγήκε στους δρόμους. Αν πάει κάπου... σίγουρα θα υπάρξει και γεγονός. Οι αγρότες κλείνουν τους δρόμους ξέροντας καλά πως θα βγουν να μιλήσουν στα κανάλια! Κι είναι δημοκρατικό να δίνεις τον λόγο σε ομάδες που αγωνίζονται για την επιβίωσή τους και μπράβο της. Τι δεν είναι δημοκρατικό; Να μετατρέπεις τον άλλο από πρωταγωνιστή σε κομπάρσο και να γίνεσαι εσύ ο μοναδικός και αυτόκλητος πρωταγωνιστής – υπερασπιστής των δικαίων μας.
Έχουμε κριτική στάση απέναντί τους ή είμαστε απλώς παθητικοί αποδέκτες των προκάτ μηνυμάτων τους; Μπορούμε άραγε στα σημερινά χρόνια να έχουμε κριτική στάση; Μπορεί να μη πιστεύουμε όλα όσα ακούμε... αλλά έχουμε συνηθίσει να τα μεταφέρουμε ως επιχειρήματα στις συζητήσεις με τους φίλους και τους γνωστούς μας.